Nope. Het leek er even op, maar was het toch niet vandaag. Wel in de tuin bezig geweest maar daarna had het lijf geen zin meer in een enigermate soepele voortzetting van de dag. Slikken, inwrijven, liggen, bewegen. Het is allemaal één pot nat. Het werkt niet. Het lijkt ietsje minder, maar misschien is dat domweg gewenning.
Het zijn geen dagen om te onthouden, maar aan vergeten ben ik voorlopig nog niet aan toe. Verder dan hopen kom ik niet. Morgen. Morgen misschien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten