Tijd om weer iets meer met mezelf bezig te zijn. De laatste onderzoeksuitslagen zijn na wkn wachten eindelijk binnen en ik moet schijnbaar blij zijn, maar niet heus. Nu komt het minder slechte van het algehele beroerde aanbod weer op tafel en ik heb daar de nodige moeite mee.
Twintig, 21 jaar geleden me laten overrompelen in het nawee-traject van de hartaanval, waardoor ik vervolgens al die jaren met elektronica in mijn lijf rondloopt, die verder geen enkel nut heeft gediend, hinderlijk is, iedere zes mndn gecontroleerd moet worden (protocol!) en bij een lage stand van de batterij operatief vervangen wordt. Met wat meer terughoudendheid was die hele onzin niet nodig geweest.
Nu speelt er weer een soort gelijke situatie, waarin het me moeite kost om de consequenties boven water en netjes op een rij te krijgen èn bovendien me de logica van de zg noodzakelijkheid ontgaat. Gelukkig wordt niet gedaan alsof het levensnoodzakelijk is en met papieren gewappeerd om te tekenen, waarin ik afzie van een noodzakelijk geachte ingreep en de medici hun handen en verantwoordelijkheid van me af trekken. Maar toch. Het is druk in mijn hoofd en dat komt me helemaal niet uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten