Het was ff zoeken, maar in de middag toch een plek in de tuin gevonden, waar ik gewoon aan de slag kon. Helaas met rampenonkruid. Maar ook dat moet gebeuren, zelfs nog iets noodzakelijker dan het meer onschuldige spul. Het ging langzaam en dat lag deze keer niet zo zeer aan mij. Het uitlaten van de dames onderbrak mijn bezigheid waarna ik niet meer opgang ben gekomen. Morgen verder.
Wat je aan de ene kant weg weet te halen, groeit er aan de andere kant weer net zo hard bij. De kasbak is bijna weer groen en de plek was zo mooi schoon. Het nieuw opschietend onkruid is nog net ietsje erger om te zien dan het al 30 cm hoge spul dat nog een paar cm verder groeit. Het zijn de momenten, dat je wankelt en neigt naar opgeven. Een diepe zucht, omdraaien en even het verstand uitschakelen.
Bij het onkruid verwijderen gezien dat er aardig wat luizen op delen van de aalbessen zitten. Wat moeten we daar weer mee? Knoflookspray? Brandnetelgier? Voor dat soort extra klussen heb ik in feite geen tijd. Bovendien schijnt ook een klets koud water te werken. Ze zouden dus eigenlijk al verdwenen moeten zijn na de plensbuien van afgelopen dagen. Hopen dat veel lieveheersbeestjes verschijnen. Soort kaboutertjes in dit geval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten