Een kleine 2000 km vliegen en 800 kilometer over de weg, opgedeeld in twee étappes en een uur geleden reed ik de toegangsweg naar mijn huis op, die in de tussentijd knap naar de klote is geholpen door maishaksel wegrijdende boeren. Maar dat nu maar ff niet ...
Het gras is weer groen. Dat zegt voldoende over het weer in de afgelopen twee weken. Beer kwam me al tegemoet, toen ik uit de auto stapte, Bijou liep een paar minuten later binnen gevolg door Snoepie en als laatste kwam haar majesteit Juul miauwend aankakken en wilde meer dan een aai over de kop. Dit leek wel een geregiseerd appèl, dat heeft wel eens langer geduurd. Blijkbaar nooit langgenoeg weggebleven :-)
Vanochtend om drie uur uit bed. En dat is Roemeense tijd en dus een uur later. Vier uur de bagage. Kwart voor vijf de controle van slag brengen met mijn elektronische hulpmiddelen. Half zes instappen. Zes uur de lucht in. Twee-en-een-half uur vliegen en aankomst half acht .... klok verzet. En toen koffie, nog meer koffie. Koffie in Cluj, koffie in het vliegtuig en koffie op Franse grond. Niet dat de werkelijkheid tot me door wilde dringen, maar die koffie moest.
De auto stond trouw te wachten. De aanblik vertederde ... bijna. Het vertrek van de luchthaven ging stukken minder vloeiend dan de aankomst. Steeds weer de bagageklep open en (te vroeg) dicht. Schoenen verwisselen, bril pakken, parkeerkaart zoeken, iPod en diverse oplaadkabels onder de laadvloer opdiepen en toen kon ik eindelijk vertrekken nadat ik betaald had. Ik was mezelf kwijt en heb me in de daarop volgende 500 km met moeite bijeen proberen te rapen.
Welkom thuis :-)
BeantwoordenVerwijderen