Routines

 There we go again! Where to? No idea, just go on!

 Hup aan den afwas, zooi ruimen en de laatste zomerharen van kat en hond bijeen vegen. De diepere zin van het leven, het eindeloos onnut bezig zijn. "Tuutuutuut", uit de weg, aan de kant, zolang als ik niet iedere vijf jaar de ramen zeem, is niks aan de hand.

 Alles went net zo hard als het op den duur gaat vervelen, ook jezelf steeds weer aan je eigen haren uit de strontzooi trekken. En misschien doe je, afhankelijk van de blik die je erop werpt, in je leven eigenlijk weinig anders. Het enige wat verschilt, is het kader waarin het gebeurd.

 In de afgelopen jaren is veel, misschien teveel tijd voor reflectie geweest. Te weinig afleiding, teveel kringetjes, steeds weer om de ongewenste brei heen. Het heeft met luxe en ouder worden te maken, met onafhankelijkheid en ongebondenheid. Bij een strijd om het naakte bestaan, had ik niet de tijd gehad om op het toetsenbord te verspillen. Met anderen om me heen was het delen en vermenigvuldigen geweest.... Heerlijk, zelfs de conclusies vallen in herhaling.

 En zo boksen we ons iedere dag weer een stukje terug op deze plek, iedere keer weer als ik weg ben geweest en zolang als ik hier blijf zitten, in het volle besef dat het anders van elders straks vast ook niet alles zal zijn.