Via, via, via kon iets geregeld worden met pruimen. Naast al het fruit met de nodige tegenvallers is het dit jaar een uitzonderlijk pruimenjaar. Hier dan tenminste. En niet zomaar pruimen maar de quetsch-variant. En dan denk ik maar aan één ding en dat is drank, zelfgestookte drank: slivovka. Heerlijke geur, brandende keel en een gat in je buik .....
Het was wel ff rijden en daar kwam mijn aanwezigheid wel goed uit. Van slechte weg naar echte slechte weg en van onverhard slechte weg ... naar erg slechte onverharde slechte weg met een stijgingspercentage van een procent of tig teveel .... Als ik bij een verkeerde stuuractie van de aardkloot af was geduveld, had ik niet raar de ruimte ingekeken.
Aangekomen moest iemand geregeld worden om de pruimen uit de boom te krijgen. Dat werd mij blijkbaar niet toevertrouwd. Een mokkende puber kwam ergens vandaan, nam met tegenzin de ladder en stiefelde voor ons uit. Na wat rammelen en slaan lag daar een twintigtal kilo pruimen op de grond. Meegenomen emmers gevuld en een uurtje aan beleefdheid stukgeslagen met koffie en ..... slivovka. Om ons te laten zien dat het haar echt allemaal te veel was, kregen we een drietal 1000 liter vaten te zien, die tot aan de rand toe gevuld waren met pruimen van dit seizoen. Dat zijn straks heel wat liter vuurwater van ver boven de standaard waarde van 40%.
Terug op de thuisbasis moest het spul verwerkt worden: jam, invriezen, sap stomen, op alcohol zetten en ik heb wat Limburgse vlaaien geïmproviseerd. Zo gaat dat, hollen en nauwelijks stilstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten