Acht jaar geleden waren we druk aan het feesten. Hotel Silva in Sibiu. Gaat de tijd snel? Niet zozeer de tijd als de fysieke achteruitgang. Ik zou nu beduidend minder op de dansvloer hebben gestaan. Zolang geen serieuze inspanning van mijn lijf wordt verlangd, moet ik het doen met het zoeken van een evenwicht tussen bezig zijn en rust. Beide niet overdrijven. Fysiek forceren wordt afgestraft met dagen herstel en een vele uren lange siësta maakt, dat het uren kost voordat de machinerie weer soepel wil lopen.
Had ik maar het idee dat de schijnbaar onvermijdelijke operatie werkelijk vooruitgang zou opleveren qua conditie. Ik heb zo mijn twijfels. Geloof er eigenlijk niet in. Een diagnose 'Niks te zien' zou me alles behalve verbazen. D'r wordt weinig moeite gedaan om me van het tegendeel te overtuigen. Prof. Dr. heeft zijn werk gedaan, mij z'n conclusie meegedeeld, die in feite van begin af aan leek vast te staan. De rest is aan mij. Geen vervolgafspraken. Geen controles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten