Het doet pijn om de mogelijkheden zo onmogelijk gemaakt te zien worden. Om de achterstand verder te zien oplopen ipv weg te werken. Om de tijd verloren te zien gaan. Om activiteiten in de kiem gesmoord te zien worden door dwarse omstandigheden. Om ontmoedigd te raken ipv enthousiast. Waar zijn die HB-sigaretten als je ze nodig hebt?
Maar weer een keertje voor de zoveelste keer opruimen, weg werken wat de afgelopen dagen is blijven liggen. Dan ws slikken qua bosmaaier en langzaam weer grip proberen te krijgen op mijn bedoelde bestaan. Nooit bedacht dat de tijd aan jezelf hebben zo'n puinhoop zou kunnen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten