Alsof het fysieke geëmmer nog niet genoeg is, de haast vergeten hooikoorts als kers op de taart. Hallelujah, als er een Here zou zijn, zou ik hem/haar/hen de hel in prijzen. Op de valreep van mei. Had eerder gekund. Heeft deels te maken met het feit, dat ik 's ochtends niet altijd meer de hondenronde doe en door het inmiddels meterhoge en in volle bloei staand gras hoeft te lopen. Het zijn de graspollen, die het 'm doen. Van de week naar een paar ijsblokjes gegrepen om mijn jeukende en oververhitte ogen enigszins te kalmeren. Ja, ik moet er niet in lopen wrijven. Makkelijker gezegd dan gedaan. Jeukende ogen, een loopneus en een rauwe keel. Ik zal het er de komende wkn mee moeten doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten