Op/Neer

 Te moe om op mijn benen te staan. Daar hebben ze het bed voor uitgevonden. Toch? Niet dan? Dagje inspanning, dagje uitgeteld.

Polles

 Alsof het fysieke geëmmer nog niet genoeg is, de haast vergeten hooikoorts als kers op de taart. Hallelujah, als er een Here zou zijn, zou ik hem/haar/hen de hel in prijzen. Op de valreep van mei. Had eerder gekund. Heeft deels te maken met het feit, dat ik 's ochtends niet altijd meer de hondenronde doe en door het inmiddels meterhoge en in volle bloei staand gras hoeft te lopen. Het zijn de graspollen, die het 'm doen. Van de week naar een paar ijsblokjes gegrepen om mijn jeukende en oververhitte ogen enigszins te kalmeren. Ja, ik moet er niet in lopen wrijven. Makkelijker gezegd dan gedaan. Jeukende ogen, een loopneus en een rauwe keel. Ik zal het er de komende wkn mee moeten doen.

Veranderingen

 Acht jaar geleden waren we druk aan het feesten. Hotel Silva in Sibiu. Gaat de tijd snel? Niet zozeer de tijd als de fysieke achteruitgang. Ik zou nu beduidend minder op de dansvloer hebben gestaan. Zolang geen serieuze inspanning van mijn lijf wordt verlangd, moet ik het doen met het zoeken van een evenwicht tussen bezig zijn en rust. Beide niet overdrijven. Fysiek forceren wordt afgestraft met dagen herstel en een vele uren lange siësta maakt, dat het uren kost voordat de machinerie weer soepel wil lopen.

 Had ik maar het idee dat de schijnbaar onvermijdelijke operatie werkelijk vooruitgang zou opleveren qua conditie. Ik heb zo mijn twijfels. Geloof er eigenlijk niet in. Een diagnose 'Niks te zien' zou me alles behalve verbazen. D'r wordt weinig moeite gedaan om me van het tegendeel te overtuigen. Prof. Dr. heeft zijn werk gedaan, mij z'n conclusie meegedeeld, die in feite van begin af aan leek vast te staan. De rest is aan mij. Geen vervolgafspraken. Geen controles

Slikken

 De geleende machine laat ik links liggen. Wel nog schoonmaken morgen. Geen messen dan wel frezen om het gras alsnog te kortwieken. Meer dan eenmaal geprobeerd en bij bramen en soortgelijke ellende werkt het. Bij normaal onkruid niet. Bovendien moet ik er ik niet aan denken, dat ook met een frees de boel niet naar wens loopt. Zo'n dag als vandaag heeft een hoop energie gekost, omdat er meerdere keren opgestart moest worden. Een paar uur op bed bracht daar geen verandering ten goede in. Integendeel.

 Bovenop dit gedoe komt een afspraak met een veterinair voor een vaccinatie van Mopke. Na vijven, zou hij langskomen. Het is inmiddels bijna half acht. Het is hoe je het bekijkt. Het is na vijven, maar zo vat ik dat toch niet op. Voel langzaam ontploffingsgevaar onstaan. Het bespaart mij èn Mopke de rit naar Sibiu en retour. Wat meer zekerheid mbt het moment van aanwezigheid zou prettig zijn. Het is een paar minuten werk. Meer niet.

 Update: Het is bij negenen. Natuurlijk nog steeds na vijven. Niks van zich laten horen. Komt voor 99,97% vandaag niet meer langs. Dit is Roemenië. Morgen is het weer afwachten.

Zoekplaatje

 Ergens maak ik ongetwijfeld een fout. Ik zie het niet. Ik snap het niet. Vanochtend een demo gekregen van hoe het draaddoorvoermechanisme te gebruiken. De draad die de broer van Mariana er met de nodige moeite in kreeg werkte naar behoren. De draad die daarna door mij op -volgens mij- exact dezelfde manier ingevoerd en opgerold werd deed dat duidelijk niet. Bij de eerste paar maaibewegingen vloog de draad er weer in z'n geheel uit. De helft in stukjes en de helft aan een stuk. Het ziet uit alsof de draad gekapt wordt. Dat is geen werken.

 Overstappen naar messen of gewoon een week en misschien langer wachten op de reparatie dan wel vervanging van mijn Stihl machine. Nog gezocht naar een gebruiksaanwijzing van het merk. Sterwin, een Roemeense versie van een bosmaaier, maar niks specifieks kunnen vinden. Het enige wat ik me kan bedenken waar het fout zou kunnen gaan, is de richting waarin je de draad in het doorvoermechanisme rolt/draait. Klok of anti-klok gewijs.Volgens de eigenaar maakt dat niks uit. Lijkt me stug,

Kloon

 Kan wel gaan klagen over de bosmaaier van Mariana's broer, ik mis gewoon mijn eigen Stihl-machine. Het maaidraaddoorvoermechanisme van de geleende machine is een ramp. Na de vastlopers van gisteren de originele dradddikte genomen en in eerste instantie deed het ding vandaag waarvoor het gemaakt is. Tot de maaidraad zich ineens ongevraagd uitrolde. Van 10-15 cm naar een halve meter aan beide zijden. Dat werkt niet. Ook bij een tweede poging ongewenste toevoer van de maaidraad zonder het daarvoor gehanteerde mechanisme in werking te zetten.

 

 Merk zegt me niks. Als gewicht voor degelijk staat, is het een degelijke machine. Maar handig is de machine niet. Ben wel weer een stuk(je) opgeschoten, maar zelfs bij mijn huidige tempo, had ik stukken verder kunnen zijn. Nog een week wachten op het oordeel over mijn machine. Repareren of vervangen?

Toestandje

 Moe, moe, moe. Te moe om de ogen open te houden. Niet moe genoeg om in slaap te vallen.

Vrgn

 Gaat het lukken vandaag? Blijft het een paar uur droog? Is het onkruid niet te nat? Wil de machine doen waarvoor het ding bedoeld is? Het zou prettig zijn, als alles een beetje zou willen meewerken. Enthousiast word ik er niet van, maar het voorkomt dat de motivatie in de kiem gesmoord wordt.

Zoefzoef

 Gelukkig dit weekeinde in Monaco niet zo'n slecht weer als vorige week in Imola. De F1 gaat dus gewoon door. Het is moeilijk uit te leggen wat de aantrekkingskracht is van 20 achter elkaar aan scheurende auto's, maar die is er wel. Dat geldt niet alleen voor de race maar ook voor de kwalificatie, waar het om honderdsten van een seonde gaat. Die kwalificatie was vandaag. Dat Verstappen voor het eerst in zijn carrière in Monaca als eerste in de startrij staat (en pole) is aardig maar minder belangrijk.

 

 Nooit geweest. In Monaco. Moet er trouwens niet aan denken dat spektakel ter plekke mee te maken. Als ik die mensenmassa's zie, is me de lol al vergaan. Bovendien heb je in de 'stream' een beter overzicht en beeld van de wedstrijd. Morgen dus. 16:00 Roemeense tijd. Zien wie d'r allemaal hun auto in de vangrails zetten. Verstappen doet er goed aan de zijne heel te houden en op het podium te eindigen. Kan hij eindelijk zijn stalgenoot afschudden in de race naar het wereldkampioenschap.

Gepruts

 De dag aarzelend maar goed begonnen. Verder met maaien waar het twee dagen geleden genoeg was. Vervelend deel met veel liggende planten. Eenmaal lekker opgang begon de machine te haperen. De draaddoorvoer wilde niet meer nadat één van beide uitstekende uiteinden was afgebroken. Een tijd zitten klooien. Deels een ontdekkingsreis want een ander mechanisme dan bij mijn apparaat. Toen het hersteld leek nog een aardig stuk kunnen maaien maar de doorvoer wilde weer/nog steeds niet. Na een hoop gedoe Mariana de originele draad laten halen. 2,4 mm ipv 3 mm. Dat ging nog niet direct van een leien dakje, maar ineens wilde het mechanisme wel. Een paar minuten later begon het te onweren en regenen en dat heeft het tot aan het eind van de middag volgehouden. Pech!.

 Bedacht me gisteren, toen was het een soort zelfde liedje, dat ik ff vergeten was, dat de zomer ook het onweerseizoen is. In de namiddag of 's nachts. Nu is het hopen, dat de regenvoorspelling voor morgen en overmorgen ernaast zit en het apparaat gewoon doet wat het moet doen, dan ziet begin volgende week de tuin weer ietsje meer naar tuin uit.

Wijziging

 Wilde vanochtend concluderen, dat het weer wat beter ging. Zeven uur op, half tien plat en in coma. Half twaalf een herstart van de dag. Is moeilijk, onmogelijk een vooruitgang te noemen, Het kost dan ff voordat alle zeven netjes op een rijtje staan. Naar de markt getogen. Onkruid te nat om te maaien. Vannacht onweer met een aardige plens regen gehad. Nu is het hopen, dat de regen weer wacht tot in de nacht en aan het begin van de avond gemaaid kan worden. Zon genoeg gehad vandaag om de boel op te laten drogen. Niet volledig maar hopelijk wel voldoende.

 Als de bewolking de zon in toom houdt kan ik straks aan de slag met het aardbeienperceel. Het is een gok. Na twee uur slenteren en zitten op de markt behoort het direct doorstomen de tuin in niet tot de mogelijkheden. Ff een pas op de plaats en na vieren aan de slag.

Knollen

 Met enige regelmaat start ik ETS2 op. Niet om te spelen, maar om te zien of er nwe, interessante dingen zijn toegevoegd. Vandaag begon het opstarten veelbelovend met een uitgebreide download. Een update zat volgens mij niet in de pijplijn. Stiekem de hoop, dat de bèta-versie van de verwachte uitbreiding met voormalig Joegoeslavië beschikbaar werd gesteld voor testen. Niet dat ik me daar mee bezig hou. Het is de laatste stap, voordat een nw deel van Europa in de verkoop gaat.

 Het betrof echter iets met een nw merk aanhangers. Turkse firma. Nooit van gehoord. Überhaupt helemaal niet geïnteresseerd in wat ze stalen dumpers noemen. Heb die al in mijn vloot van een aantal garages en ik kan niet zeggen, dat ze veel gebruikt worden. Tegenvaller kortom.

Beginnetje

 In twee uur een flink stuk van de tuin gemaaid, gevolgd door een twee uur siësta met een diepe slaap. Het onkruid is een ramp, mn de boterbloemachtige. Nat en niet netjes rechtopstaand. Het hele spul is in z'n algemeenheid te lang voor een nette maai. Niet dat dat de eerste keer is. Heb wel het idee, dat mijn machine meer slagkracht had en sowieso eenvoudiger te hanteren.

 Het gaat niet in twee dagen met een paar uur per dag lukken en daarna moet het vrij snel weer. Niet wachten tot het weer de meter nadert. Op die manier is de tuin nog lang niet zoals het zou moeten maar oogt de boel weer een beetje minder hopeloos.

 Straks, eind van de middag begin van de avond verder met het opschonen van de aardbeienpercelen. Gelukkig is het slechts bijhouden en loswerken. Misschien is het niet zo'n gek idee om direct werk te maken van definitievere paden tussen de percelen. Scheelt bij het huidige energieverbruik toch gauw twee dagen per pad.

Herstel?

 Bosmaaidag? Op tijd het nest uit en net wakker geschrokken met het hoofd op het toetsenbord ... Het is nog niet eens negen uur. Het blijft behelpen. Het weer werkt voor de afwisseling mee. Droog maar geen zon die je bij het maaien het zicht ontneemt en mijn kruin verbrandt. Ik zie er een beetje tegenop. Al dat gedoe met dubbele startpogingen en nu ook nog een ander apparaat. Maar niet teveel mee bezig zijn. De bekende blik op het oneindige en wat van het verstand rest op nul. Het overzicht terug zien te winnen. Tenminste voor een serieus deel. Aan herstel van het geloof in een actief tuinseizoen zijn we nog niet toe. D'r broeit nog wel wat, maar dat mag geen naam hebben.

 Update (13:17): 'Natuurlijk' werkt die beste man niet meer......

Uitkomst?

 Het gaat nog steeds niet naar wens. Het beste te merken aan het duidelijk verminderde zicht. De leesbril is nog net niet nodig bij de Pc maar het scheelt weinig. De geleende bosmaaier is binnen. Mn het invoeren van een nwe maaidraad ziet niet zo soepeltjes uit als bij mijn machien. We gaan het merken morgen. Ga d'r vandaag niet meer mee aan de slag.

 Mariana's broer wist natuurlijk ook direct hoe mijn probleem opgelost moest worden. Altijd hetzelfde lied. Daar wist hij iemand voor die dat in een handomdraai wist te herstellen. Nou, dat gaan we morgen ook zien. Zal wel weer op niets uitlopen, maar het zou eens een keertje wel kunnen kloppen.

 Ga straks handmatig aan de slag in de tuin. Zoveel energie is er wel weer. 1 à 1,5 uur moet te doen zijn. Ff iets anders dan met mijn neus voor de Pc hangen

Omstandig

 Voorbeeldje hoe werkelijk niks meewerkt. Gisteren nog langs geweest, omdat het door mij als stuk gedacht onderdeel erg aan de dure kant bleek te zijn en het niet eens zeker was of dat werkelijk het probleem was. Eigenaar stelde voor om de boel eerst te herstellen en terug te plaatsen. De tent bleek om 17:00 te sluiten toen ik na een hoop gepruts geen resultaat had.

 Diezelfde eigenaar vergat te vertellen dat hij vanaf vandaag 2 wkn in Duitsland zou zijn en dus geen reparaties kon uitvoeren. Daar sta je dan met de vrg "En wat nu?" Nog twee wkn geen maaien is werkelijk het slechts denkbare alternatief. Opzoek naar een dealer in Sibiu? Eerst vinden, dan uitleggen en dan zien wat het resultaat is. Een hoop heisa zonder zekerheid van een resultaat.

 Uiteindelijk besloten om Mariana's broer om zijn machine te vrgn. Het minst slechte alternatief maar verre van goed. Ander apparaat. Andere manier van gebruik. Wennen en hopelijk niks stuk maken. Maar beter dan niks doen.

Status quo

 Het doet pijn om de mogelijkheden zo onmogelijk gemaakt te zien worden. Om de achterstand verder te zien oplopen ipv weg te werken. Om de tijd verloren te zien gaan. Om activiteiten in de kiem gesmoord te zien worden door dwarse omstandigheden. Om ontmoedigd te raken ipv enthousiast. Waar zijn die HB-sigaretten als je ze nodig hebt?

 Maar weer een keertje voor de zoveelste keer opruimen, weg werken wat de afgelopen dagen is blijven liggen. Dan ws slikken qua bosmaaier en langzaam weer grip proberen te krijgen op mijn bedoelde bestaan. Nooit bedacht dat de tijd aan jezelf hebben zo'n puinhoop zou kunnen worden.

Tegenzitten

 Na een hoop gepruts en gewriemel het kapot gedachte onderdeel in elkaar weten te zetten en terug geplaatst. Helaas geen werkende bosmaaier als dank. De bougies -oud en nieuw- willen niet vonken. Gaat dat een nwe machine worden? Dacht net het grote geld uitgeven ff achter de rug te hebben. Het schiet zo ook niet op met de tuin. In feite is die slag ook dit seizoen wederom verloren. Het is zien te redden wat er nog te redden valt. Het zit duidelijk niet mee, terwijl een steuntje in de rug naar mijn idee op z'n plaats zou zijn.

 Uien, aardappelen, tomaten, pepers en de nodige zaden wachten om vrijgelaten te worden in de volle grond. Ondertussen loop ik niet alleen te emmeren met mezelf maar dus ook met de noodzakelijke machinerie. Waar is die luchtgevende meevaller verstopt? Waar is die steen waar ik onder weg kan kruipen?

Her-her-herstart

 Eindelijk een nacht met een paar uur fatsoenlijke slaap. De dip doorstaan. De gevallen draden oppakken. Me terug op de rails zetten. Achterstand inhalen alvorens vooruit te gaan. Weer kostbare tijd verloren. Tijd die niet ingehaald kan worden. Weg is weg. Twee stappen vooruit en drie terug.

Ontspasten

 Langzaam aan gaat het beter. Me vandaag gerealiseerd, dat de onrust van Dishonored 2 komt en dat terwijl ik me niet laat opjagen, Mijn grijze massa is druk bezig met het terug vinden van het verloop van het spel. Tot nog toe was het niet echt een probleem, maar nu in een huis waar ik kan switchen tussen het verleden (soldaten, etc.) en het heden (enkel een ruine) raak mijn brein van slag. Daar zien dat ik enige afstand van weet te nemen. Geen zin om daar mijn nacht wederom mee te bederven. In de avonduren het spel links laten liggen en een krant of zo nemen.

Bijwerken

 Het is nog steeds niet wat het zou moeten zijn. Gelukkig was het al mis voor het vertrek naar het avondje uit. Anders zou je het eten van verkeerde dingen betichten. De nacht was ietsje rustiger, maar ook daar was het nog niet naar wens. Vier uur was de nacht qua slapen voorbij. Koorts, koud, inwendig geril, een knallende hoofpijn, ademhalingsproblemen. En nog wat van die vervelende verstoringen. Als ik aan mijn laatste adem toe was gekomen, zou me dat niks verbaasd hebben.

 Mariana de honden in de maag gesplitst. Mijn conditie zou met pijn en moeite tot in de tuin reiken. Misschien zelfs dat niet. Duidelijk een dip en dat kost dan weer meerdere dagen. Kan het weer zo prachtig zijn en windstil als vandaag. Een spade in de grond steken zie ik me niet voor de avond doen.Voor die tijd zien dat de helling op richting 24 niet teveel gevraagd is. Was moet verwisseld. Verder moeten boodschappen gedaan en is het nu wachten op een overboeking om de casco-verzekering voor Mariana's Beetle te betalen. Het laatste jaar. Wat kleine reparaties laten uitvoeren en dan vanaf mei 2024 enkel RCA voor schade aan derden.

 Wat niet meer is dan een druk op een knop cq toets duurt inmiddels al uren. De betaling is aan de late kant. Niet gedacht, dat een extra overboeking nodig zou. Het geld is de afgelopen dagen echter de deur uit gevlogen.

Ongemak

 Na het genot van een uitgebreide maaltijd, zelfs incl. toetje, en het wegzakken van de zon het terras verruild voor de kamer. Overtuigd dat het een blanco nacht zou worden vanwege voor het eerst sinds lang weer genuttigde alcohol. Niks bleek minder waar. Het verdrongen onprettige gevoel keerde terug, volgens mij ook met koorts. Een chaotisch nacht tot gevolg.

 Om zes uur geradbraakt opgestaan om huiswaarts te keren en de honden te verzorgen .... en zien of niks mis is gegaan in de nacht. Huis deels open gelaten in de hoop, dat de honden niet de hele nacht lopen te blaffen en de buren gek maken, maar hun plekjes opzoeken om te slapem. Wat een logische stap leek, zorgde mn voor een ongemakkelijk gevoel. Gelegenheid geven tot inbraak?

 Wie probeer in te breken in een huis waarvan bekend is, dat er een heel roedel honden verkeerd? Naast de chaos in mijn hoofd dus ook nog pogingen om mezelf gerust te stellen. Net als bij de chaos in mijn hoofd kalmeerde de boel pas in de auto op weg naar huis. Daar bleken alle zorgen voor niets geweest. De Dames uitgelaten. Uitgaande van het feite dat de heren de nacht naar buiten konden, die vandaag overgeslagen en onder de wol gekropen. Rond 13:00 de tweede start en een beetje meer mens,

Veranderingen

 Acht jaar minus een week geleden waren we rond dit tijdstip druk met het vieren van onze bruiloft bij hetzelfde hotel, waar ik nu zit te wachten op de aankomst van Mariana. Een aantal koppen van de bediening herken ik en een enkeling herkent mij. D'r is het een en ander veranderd is die jaren. Als ik me bedenk hoe energiek en enthousiast ik toen was en dat vergelijk met de uitgebluste toestand van vandaag de dag, maakt dat verdrietig.

 Het is weekeinde en zoals te verwachten was er ook nu iets van een bruiloft gaande. Volgens mij geen grootse toestand en de meeste gasten staan op het terras ipv binnen in de zaal. Valt weer op hoeveel mensen, jonge mensen er nog steeds roken. Je zou denken, dat genoegzaam bekend zou moeten zijn, dat het niet zo'n gezonde bezigheid is.

 Misschien is dat maar goed ook, zolang ze anderen niet tot last zijn. Het is wat ze met de alcohol ook van plan zijn. De leuke dingen in het leven krijgen een ongezondheidsstempel op gedrongen. Als mens mag je niet meer kiezen wat je met je leven doet. Je zult water drinken, groente, fruit en noten eten, bewegen en nog eens bewegen.

Uitstapje

 Had voor het avondje uit een paar uur in de tuin willen werken. Alsof de duvel er mee speelde, begin van de middag ging ergens een knop om. Een algeheel onprettig gevoel maakte zich van me meester. Iets tussen over mijn nek gaan en de neiging om flauw te vallen. Inbeelding? Psychosomatisch? Geen zin in het avondje uit?

 

 Een een-tweetje tussen hoofd en buik. Geen standaard, maar ook niet voor het eerst. De tuin de tuin gelaten. Me gedeisd gehouden. Spullen voor een overnachting bijeen gezocht en gewacht tot het tijd was om te vertrekken. Mariana's vakantievoucher moest 'op' voor het eind van de mnd. Vervelend geld is dat. Je kunt het niet aan alles uitgeven. Ditmaal in de vorm van een betaalkaart en enkel geschikt om het verblijf in hotel of pension te betalen. Dan ga je dus dingen doen, die je normaal gesproken niet gedaan zou hebben.

 

 Hetzelfde krijgen we straks bij de concertkaarten voor Celine Dion. Origineel gepland in 2018 of 2019 en inmiddels al tig keer verschoven. Maar geld terug wordt geweigerd. Vouchers kunnen we krijgen. Behalve de beperkte geldigheid, zou ik ook geen concert weten waar we heen zouden kunnen en die door dezelfde organisatie verzorgd worden. Nu dus een nachtje Sibiu met een hapje eten, wat door de overnachting dan wel met die vakantievoucher betaald kan worden.

Stapjes

 Zowaar aan spitten toegekomen. Inmiddels was het begin van de avond. Door de dag heen een paar keer willen aanzetten, maar dan betrok het weer, stak de wind op, gedonder op afstand en tenslotte regen. Eind van de middag kalmeerde het weer. De avondmaaltijd wat naar voor getrokken en hupsakee de tuin in. 

 Als de grond in de hele tuin zou zijn zoals die op het eerste perceeltje is, dan zou het werk 2 tot 3 keer zo vlot gaan als het nu doet. Mooi rulle grond. Een genot om te bewerken. Zelf het onkruid verwijderen is d'r bijna een feest. Als ik dan kijk naar wat me allemaal nog te doen staat, dan maakt de moed zich uit de voeten. Dan is het zaak om droom en werkelijkheid in evenwicht te houden. We hebben tenslotte nog de hele zomer om een herhaling van dit jaar te voorkomen. Niet dan?

Stuk

 Bosmaaier helemaal functioneel in orde gemaakt. Tenminste dat was het idee. Starten wilde het ding vervolgens voor geen meter. Ieder jaar na mndn stilstand hetzelfde gezeur. Je trekt je een ongeluk aan het starttouw zonder motorgeluiden teweeg te brengen. Bougie? Demonteren dus. Bleek de kabel naar de bougie afgebroken. Of het was al of afgebroken bij het manipuleren om de kap van de bougie te krijgen. Spul zat min of meer vastgeroest. In het laatste geval zal de vervanging van het onderdeel ws niet de oplossing zijn.

 

 Nou, daar gaan we dan weer. Onderdeel gedemonteerd en naar de lokale dealer. Moest het spul besteld worden. Daar gaat al de peptalk en voorbereidende inzet het putje door. Terug thuis zag het uit naar onweer. Als ze het onderdeel wel op voorraad hadden gehad, was van maaien nog niks terecht gekomen.

 Het zijn van die momenten, dat de omstandigheden alles uit de kast trekken om mijn moeizaam tot stand gekomen voornemens om zeep te helpen.

Vreemdelingen

 Vanochtend zette Mopke het op een blaffen en fors aan de lijn trekken toen we net de tuin achter ons hadden gelaten. De beide andere dames waren niet te beroerd om mee te doen. Punt was, ik zag niks en niemand. Alles is gemaaid en ingezaaid maar nog nauwelijks opgekomen. Kortom vrij zicht over de hele achterkant tot op het pad langs de beek. Het kostte ff om de honden te kalmeren. Tijd en moeite. Mariana wil op dergelijke momenten nog weleens omver worden getrokken.

 

 D'r loopt al tijden een zwarte hond, formaat dames bij de beek rond. Eenmaal op het pad langs de beek waren de honden dusdanig onrustig, dat meer aan het handje moest zijn. Nog steeds niks te zien. Wel omgekeerd. Geen zin in een kwartiertje krachttraining met drie wild trekkende honden. Met de heren was het niet beter. Wel zag ik een herderachtige hond, iets wat op een jonkie van die hond leek, de zwarte en iets van een uit de kluiten gewassen teckel. Itt de zwarte, die er steeds als een pijl vandoor gaat, had de rest volgens mij wel zin in een confrontatie met veel geblaf en zien wie zich uiteindelijk uit de voeten maakt.

 Bobby nog nooit zo aan de lijn gehad trekken. De hakken moesten letterlijk in de aarde gehaakt worden. Mag hopen dat die aanwezigheid van vrij lopende honden geen gewoonte gaat worden. Wij doen een hoop moeite om al de viervoeters, deels verplicht onder controle te houden en anderen hebben daar geen boodschap aan en hebben de honden ws voor de deur gezet. Mocht het wel een terugkerende situatie zijn, dan gaan de honden los zo snel een slag soepelere muilkorven (nylon) ev. aggressie kan beteugelen. De nwe zwervers (?) moeten maar beseffen, dat de achterkant bij de beek niet hun territorium is.

Aanpoten

 Geen verkeerde dag. Wel drie verschillende activiteiten ontplooid. Ook de tuin is aan de beurt gekomen. Goed twee uur. Had langer gekund qua tijd. Het fysiek had daar geen zin in. 'Morgen verder' is dan de eerste reactie. Qua tuin wel, maar dan wel met een heel andere bezigheid. Het onkruid is deels de half meter gepasseerd en moet echt gemaaid worden. Moet bekennen, dat het niet alleen vanwege het weer is, dat het zo uit de hand is gelopen. Ik zie er tegen op. Wat kan ik aan? Hoeveel dagen gaat het me kosten? Het is tijd die verloren gaat voor het in orde maken van de perceeltjes. De uien en aardappelen wachten met smacht om in de grond gestopt te worden. In andere tuinen steken ze parmantig boven het maaiveld uit. Daar zijn sinds een week de tomaten- en peperplanten bij gekomen. De verleiding om op te geven is groot.

Herschikken

 De ochtenddip achterr de rug, aan de slag met de dag. Niks geen programma voor vandaag. Ga gewoon doen wat me voor de voeten komt cq de afgelopen dagen ondanks plannen er niet van is gekomen. Niks staat te dringen. Ik loop niet te popelen. Benieuwd wat voor dag dat gaat opleveren. Gisteren begrepen, dat de moeheid, stijfheid en miserabele conditie dingen zijn, waar ik ws mee moet leren leven. Niet het gegeven waar je op zit te wachten. Zo wil je geen 100 worden. Gelukkig is die kans niet erg groot.

Hakken?

 Bewolkte dag. Er hangt regen in de lucht. Of de tuin aan de beurt komt, is afwachten. Eerst het huishouden terug op de rails zetten en dan verder zien. De dagen zijn te kort, niet van het gewenste aangename karakter en over mijn eigen tempo zal ik het maar niet hebben. De operatieknoop moet doorgehakt. De twijfel is er nog steeds maar een alternatief bestaat volgens mij niet. Vrg blijft of na afloop -mocht ik er nog zijn- al die meer of minder vervelende klachten zijn verdwenen of gaan verdwijnen. Ook iets waar ik zo mijn twijfels bij heb.

 Verder dan verwijderen, diagnosteren en behandeling bepalen komt de best prof. dr. niet. Hij doet alsof het het knippen van de nagel van de grote teen betreft. Het is gewoon geen vertrouwenwekkend persoon. Het internet heeft daar een duidelijk genuanceerdere mening in qua risico's en voorzorgsmaatregelen. Wat elders gezien wordt als een laatste mogelijkheid, predikt hij al vanaf het moment, dat er nauwelijks van enig onderzoek sprake was geweest. Soms verdenk ik hem van operatiegeilheid.

Wijsneus

 Na terugkeer van de controle dapper de werkkleding aangetrokken met de bedoeling om in de tuin aan de slag te gaan. Op het moment, dat ik naar buiten loop, gaat de telefoon. Ff oppakken, dacht ik, want ws voor Mariana. Bleek mijn zus aan de andere kant te hangen. Dat was nou de laatste persoon, die ik op dat tijdstip verwachte.

 

 Na het begin van het gesprek uit de gezondheidsperikelen geloodst te hebben goed twee uur aan de telefoon gehangen. Die twee uur zitten op de een of andere manier aan de kant van mijn zus in het systeem. Op precies twee uur wordt het gesprek beëindigd. We waren nog druk met het duur geworden leven en het feit, dat ik nog steeds niks van AOW of pensioen had gehoord en dat toch eind volgende mnd zal ingaan.

 Mijn zus kwam met de clevere opmerking, dat ik daar ws zelf achteraan moest. Als Pc- en mobielloze persoon had zij alles per brief ontvangen. Na het telefoongesprek ingelogd bij het ABP, de SVB en nog wat websites en ik ben een stuk wijzer geworden. Het gaat geen vetpot worden omdat we in 1999 bij vertrek uit Nederland niet voor het vrijwillig bijstorten van de AOW hebben gekozen. Ook het pensioen deel stel weinig voor. Veel gewerkt, maar vnl via uitzendbureau's en uiteindelijk een tigtal jaren bij de universiteit. We zullen het er mee moeten doen. Laten ze met de hervorming van de pensioen vooral geen haast maken. Volgens mij is dat niet in mijn voordeel.

Ontregeld

 Verloren routines. Achter de papieren van de sociale verzekering(en) aan geweest. Parkeerbewijs online geregel. Kopie van ID gemaakt. En ...... de verwijsbrief van de huisarts en de tolbetaling voor de grote doorgaande wegen vergeten. Sukkel.

 Gelukkig lieten ze in Tg Mures de controle wel doorgaan al zullen ze door het ontbreken van een verwijsbriefje er geen cent voor vangen. Met de tol wordt het ws een ander verhaal. De realisatie van het ontbreken kwam pas bij het zien van een mobiele camera aan de rand van de weg. Da's bingo dus. Boete betalen over een aantal wkn. We/ik rijden te weinig over wat hier 'European roads' heet om een jaarkaart te nemen. En ook het verlopen van een jaarkaart moet je tenslotte in de gaten houden. 

 Volgende controle trouwens zeer ws in Sibiu. Daar is een leerling uit Tg Mures aan de slag gegaan. Mochten er problemen zijn of het ding vervangen moeten worden, dan gebeurt dat weer in Tg Mures. Scheelt een uur in heen zowel als terugweg en een tolbewijs (Rovinjeta) is in dat geval ook niet nodig. Net zoals het vooraf te betalen parkgeld, omdat je geen app op je mobiel wilt voor 2x per jaar.

Oorlog-41

 Lang stil geweest op dit front. Letterlijk (Bachmoet) en figuurlijk (het blog). Maar gaat het lang verwachte en dito aangekondigde voorjaarsoffensief dan nu eindelijk beginnen en jagen de Oekraïners de Russen terug achter de officiële grenzen? Eindelijk voldoende materieel aanwezig of in de koker? Rond Bachmoet ziet het uit naar een beginnetje. In dagen heroveren waar het voorheen de Russen mndn heeft gekost om het in bezit te nemen.

 

 En wat is verder de bedoeling? De Krim? Ze zetten natuurlijk niet alles in de krant of op de online-media. Er wordt voldoende gespeculeerd. Meer en minder offieel. Ik zou het wel weten. Gelukkig vrgt me niemand. Maar het zou tijd worden, dat op grote(re) schaal militaire doelen in Rusland aangevallen worden. Niet op de Russische, alles vernietigende manier steden aanvallen, maar doelgericht en met precisie het Russische leger pijn doen, voordat het op het slagveld verschijnt. De oorlog naar huis brengen.

Temperatuurverschillen

 22º C, als je de voorspellingen mag geloven. Het is nog vroeg maar ik geloof er niks van. Òf ze zijn bij Weeronline door de war of mijn persoonlijke thermometer is van slag. Dat het al dagen buitenshuis aangenamer is dan binnen, als je uit de wind kunt blijven, maakt niet dat ik kost wat kost buiten ben. Zoveel windstille plekjes zijn er niet rondom het huis en al helemaal niet in de tuin. Toch straks maar eens proberen of het met een trui extra wel te doen is. 

 De tuin zit niet echt op mij te wachten maar ik wel op een schone tuin en dat gaat zonder spuiten niet vanzelf. Een beetje hulp zou welkom zijn. Helaas heeft men hier een andere opvatting over onkruid verwijderen dan ik. Zelfs bij Mariana heeft het een paar jaar geduurd voordat ze wilde snappen, dat omhakken wat boven de grond uitsteekt niet hetzelfde is als iets verwijderen met wortel en tak. Helaas kost dat meer tijd en energie en schiet het al een paar jaar voor geen meter op qua conditie. Wat weer een behoorlijk negatieve invloed heeft op de motivatie, het steeds weer opstarten nadat het door het weer of andere omstandigheden is stilgevallen. Onkruid is de lachende derde.

Opfrissen

 Sinds een paar dagen Dishonored_2 weer opgepakt met de bedoeling het spel 'stealth' door te spelen. Geen doden. Alles onopgemerkt af weten te handelen. Nou, dat dat dus niet gaat lukken, is inmiddels wel duidelijk. Bovendien loop je een groot deel van de te verzamelen geldwaardige en anderszins interessante voorwerpen mis. Ik heb ook het idee, dat het programma niet lekker loopt. Kan me zo gauw niet herinneren of ik het spel voorheen ook op deze Pc heb gespeeld of op de oude versie, wat dan op de laptop moet zijn geweest. Toch? Ik kan me niet heugen, dat ik een Pc heb weg gedaan.

 Het meest irritante is, dat het punt, dat je blikrichting aangeeft bij alles wat je doet, vaak werkelijk maar een punt is en de bijbehorende haakjes ontbreken. Het maakt de oriëntatie niet makkelijk. Bovendien wordt volgens mij niet altijd aan gegeven of iets interessant is om mee te nemen. Is dat een probleem (hardware?) aan mijn kant of loopt Steam te kloten?

Afhaken?

 Vanwege regen de gisteren gekochte peper- en tomatenplanten in twee étappes in potjes gezet. Zien of we ze binnen een paar wkn in de koude grond krijgen gezet ipv verpieteren in een potje. Het is met het tegenvallende voorjaar bijna een onmogelijke opgave. Het enige wat z'n voordeel weet te doen met het weer is het onkruid. Overrompelend, mag ik wel zeggen.

 In feite is het alweer dik aan het mis gaan. We blijven het voorlopig maar ontkennen anders werkt het helemaal niet meer. Inmiddels al weer ruim een week niks in de tuin kunnen doen. Of te nat, of te koud, of te winderig, of een combinatie. Gezien de tijd van het jaar meer dan voldoende om aan de zin van mijn inspanningen te gaan twijfelen.

 Twee wkn droog, zonnig en warm weer zou het pleit weten te keren. Daar ziet het helaas niet naar uit en dan is het inmiddels half mei. Qua temperatuur gaat het de goede kant op. Alleen dat 'droog' zit niet in de weersvoorspellingen. Dat wordt werken tussen de buien door.

Ooit ...

 Robert ded Niro 79

 Chuck Norris 83 

 Al Pachino 83

 Sylvester Stallone 76

 Arnold Schwarzenegger 75

 (Jean-Claude van Damme 62)

 Jean Reno 74

 De helden van weleer. De tijd staat niet stil. Het is al verwarrend om het voor mezelf bij te houden. De tijd gaat niet zozeer sneller als ik langzamer. Hoe kijken bovenstaande heren terug op hun actieperiode? Mij ontgaat al de behoefte om foto's van jaren terug te bekijken, laat staan hele films.

Druk??

 Drukke dag vandaag, als al het geplande gerealiseerd kan worden: plantjes kopen, sociale lasten betalen en naar Sibiu brengen (mail?), perceellimiet hernieuwd verifiëren, plantjes potten, wasmachine opstarten band controleren .....

 Het begon met een meevaller. Van de 1800 Lei, die in principe betaald moesten worden, bleef ter plekke maar 240 Lei over. Ze rekenen, als ik het goed begrijp, het bedrag steeds voor 12 mndn, niet voor een kalenderjaar. Dus de eerste 4 mndn hoefden niet betaald te worden als de betaling tot 2023 beperkt blijft. En zo waren er nog een paar jaar, dat de betaling later dan 1 januari heeft plaats gevonden. Je hoort mij niet klagen, al kan ik me een zekere argwaan niet ontzeggen.

 Op de plantenmarkt bloemen voor Mariana in alle kleuren van de regenboog en tomaten- en peperplanten voor mijn persoontje. D'r was een neiging voor meer. Dat weten te voorkomen. Het zal al moeite kosten om voor de gekochte planten een perceeltje vrij te maken.

 Tijdens de markt- en het cafébezoek veranderde het weer in ongewenste richting. Koud en nat terwijl de dag veel belovender was begonnen. Buitenbezigheden konden afgestreept en de was doorgeschoven naar morgen. Ook het ritje naar Sibiu bleek niet te hoeven, tenminste niet voor waar ik dacht het te moeten doen. Middag vrij. CV aan. Mezelf op een LM getrakteerd.

Lijnperikelen

 Bij de ochtenronde met de honden viel me direct op, dat twee in de grond geslagen palen waren verdwenen. De perceelscheidings troubles zijn nog niet voorbij. Ze zouden het deze week na meten en zo op het oog hebben wij gelijk gekregen, maar waar zijn die twee palen gebleven. Het is al dom om het na meten te doen zonder onze aanwezigheid. Nu moeten wij het weer verifëren. Waarom zouden wij de buurman vertrouwen als hij het kadaster met hun GPS-middelen niet vertrouwt? Wat is zijn beginpunt geweest? Hoe heeft hij de lijnen bepaald? Etc. Maar het kinderachtigste zijn de wederom verwijderde en nu ook verdwenen palen. Ik wil mijn palen terug!!

Formulieren

 Iemand helpen is niet automatisch iemand iets leren. Vandaag papieren voor de belasting proberen in te vullen. Om te beginnen waren ze nauwelijks vergelijkbaar met een jaar geleden. Òf veel beperkter in omvang òf net vele malen uitgebreider. De afgelopen paar jaar een boekhoudster van een school waar Mariana heeft gewerkt gevraagd om hulp. Dat betekende dat ze het helemaal overnam en in een tempo dat ook zonder taalbarrière niet bij te houden was wat ze nu allemaal deed.

 Een belangrijk onderdeel is het bedrag dat ieder jaar minimaal betaald moet worden. Begon ooit met een paar honderd Lei, is inmiddels opgelopen tot 1800 Lei. En dat is in feite maar de helft van het vereiste bedrag. Dat getal opgevraagd bij de boekhoudster maar dat hielp me niet verder. Dus maar weer hulp gevraagd.

 Ik wilde uitleg. Wat, waar en waarom. Daar was ze niet toe in staat. Het was 'Doe dit', 'Doe dat'. Schijnbaar had ik de verkeerde PDF-reader. Dat was misschien een probleem geweest bij het invullen van de gegevens maar veranderde niks aan het totaal verschillende formulier, dat ik ongevuld via e-mail van haar kreeg opgestuurd.

 Toen uploaden, verifiëren, bevestiging en morgen betalen. Helaas duurt het weer een jaar voordat ik kan proberen of ik het nu wel zelf kan doen.

Opblazen

 Lekke band? Het zag er wel uitgezakt genoeg voor uit, maar echt plat was het ding niet. Na de boodschappen toch maar ff langs een tankstation met een gratis luchtpomp. Waar 2.4 bar de bedoeling is hadden de twee rechter banden slechts 1.9, links achter 1.5 en links voor het onvoorstelbare 0.5 bar. Dat was ff rondom bijpompen en benieuwd of we Coves zouden gaan halen op die linker voorband.

 De C5 heeft geen reservewiel maar iets met een pomp en het inspuiten van een goedje, waarna je nog maar beperkt hard mag rijden. Nu behoor (??!!) je je banden met regelmaat op de juiste druk te controleren. De laatste maal moet 2 of 3 jaar geleden zijn geweest. Fout, maar in feite ben ik de banden aan het 'op' rijden en minder alert op dit soort zaken.  De zomerbanden zijn al van de velgen verwijderd. Na wat er nog op ligt komen voor de winter all weather tires op. Al dat gewisseld voor vaak één of twee sneeuwdagen slaat nergens op. Toch de hele weg gehoopt, dat ik niet aan de kant zou moeten. Dan laat je in het ergste geval de auto ff staan. Het is goed gegaan.

Anders

 Niet zo'n beste dag. Wilde vandaag de formulieren voor de sociale verzekerings- en ziektekosten invullen, betalen en morgen inleveren in Sibiu. In de SVP (spatiu virtuel private) zaten de formulieren niet. Eenmaal domweg via Google.ro opgevraagd leken de formulieren in niks op die van afgelopen jaar. Daar had ik wel op gerekend.

 De PDF die ik kreeg bij dowloaden leek voor geen meter op de formulieren, die je op YouTube zag tbv het invullen. Het meeste ontbrak. Snap ook niet hoe het spul digitaal verwerkt wordt, als het als PDF op je Pc terecht komt. Een ander, soort gelijk formulier was net vele malen uitgebreider dan de versie, die ik van vorig jaar had.

Ouderwets

 Had het idee, dat de openstaande buitendeur de oorzaak was van de optrekkende kou in mijn lijf. Eenmaal onder de wol bleek het van ouderwets dieper te komen. Ergens bij het middenrif vandaan. Met T-shirt, sweater, bodywarmer en flies weggedoken onder het dekbed duurde het een hele tijd voordat het lijf het gebibber wist te stoppen. Temperatuur boven de 39º C. Echt fout kortom. Dat is mndn geleden voor het laatst geweest.

 Nooit de illusie gehad, dat het over zou zijn. Desondanks valt de herverschijning tegen. Hoelang gaat dit geintje duren?

Vervelen?

 Na een herfstachtige maandag was het vandaag een zonnige dag met winters aandoende temperaturen. De verleiding om in de tuin aan de slag te gaan verdween eenmaal buiten als sneeuw voor de zon. Me beperkt tot huishoudelijke taken en staren naar het scherm van de Pc.

 

 Dishonored_2 opnieuw leven in proberen te blazen. Eerst weer de gebruikte toetsen en daarmee te verrichten handelingen eigen maken. Vervolgens niet de rust cq concentratie om het spel op 'stealth' te spelen, wat wel de bedoeling zou zijn. Ander keertje weer.

??

 Vergelijk:

 

 a. Magnum classic, 120 ml, roomijs, omhulsel van chocola. prijs 10 lei, zoveel.

 b. Rios, gigant clasic, 120 ml, roomijs, omhulsel van chocola, prijs 2 lei, zoveel.

 Hoe is een dergelijk verschil mogelijk? Op de smaak valt niks af te dingen. Misschien met enige fantasie iets minder romig. Het was zo op het oog geen speciale aanbieding. Het produktieproces zal niet het verschil maken. En hoewel er ongetwijfeld een verschil in gebruikte ingrediënten zal bestaan, lijkt me stug dat dit voor de 8 lei prijsverschil verantwoordelijk is. Bij het lokale tankstation kost diezelfde Magnum classic trouwens 16 lei en nog wat.

Pogen

 Stemming neigt naar de verkeerde kant. Maar niet teveel mee bezig zijn. Een regenachtige dag in het verschiet. Dat wordt huishoudelijk tijdverdrijven. Altijd weer genoeg te doen. Geen dag zonder afwas, mocht ik er direct iets mee willen. De wasmachine mag weer rondjes maken. Opruimen is iets wat alweer te lang niet gebeurd is. En dan hebben we ook nog de boodschappen.

 Mogelijkheden te over. Misschien gaan we iets geks doen en vandaag de hele riedel afhandelen. Geen uitstel voor de afwisseling. Hoog gegrepen maar verre van onmogelijk.

Herdenking

 Vandaag weer een herdenkingsdienst incl. restaurantbezoek voor een overleden familielid van Mariana. Ditmaal waren het zes mndn geleden dat de beste man zogezegd is heengegaan. Dan is er een soort extra dienst na de zondagsmis, waar de genodigden bij elkaar komen en wie sowieso in de kerk was, blijft vaak ook wat langer.

 Ditmaal betrof het twee doden. Dwz een redelijk gevulde kerk, de broden, rijst, wijn en ik neem aan ook het bord, kop en lepel dubbel. Wat de zin en/of betekenis van die broden is -meerdere per overledenen- en de rest, ontgaat me nog steeds en ook Mariana komt niet verder dan voorschrift. Achteraf delen de familieleden dan kleinere broden uit en kun je iets drinken naar keuze. Limonade, soms wijn en altijd zelfgestookte sterke drank. Laat één van de overledenen gestorven zijn als gevolg van het consumeren van foute alcohol (methanol) .....

 In het restaurant was voor 30 personen gedekt verdeeld over drie tafels. Zes couverts zijn ongebruikt gebleven. Mariana zat rug aan rug met de 'foute' buurman. Zijn vrouw kwam nog ff buurten en toen werd het Mariana teveel. Tranen en drama .... en dat voor een paar vierkante meter grond. Denk dat de manier, waarop het tot nog toe gegaan is, haar hoger zat.

Buren....

 De in de grond geslagen palen blijken geen afdoende oplossing. De dwarsliggende buurman of beter zoon van de buurman vond het nodig om vandaag twee palen te verwijderen. Gelukkig was de situatie herstelbaar. Maar als het niet meer op de cm klopt dan ligt het niet aan ons maar aan het steeds weer verwijderen van de palen.

 Vreemd genoeg begon de vrouw van de buren aan de andere kant ineens tegen ons te schelden. Iets met het vergroten van onze tuin. De paal aan hun kant staat vrijwel tegen hun hekwerk aan. Niet vreemd als je weet, dat ze over de gehele lengte van hun eigendom vrijwel op de perceelgrens hebben gebouwd. Iets wat ze tot voor kort meermaals hebben toegegeven.

 Alles stamt uit de tijd, dat Mariana's oma in 13 woonde en alles best vond ipv af en toe op haar strepen te gaan staan. Ook niet Mariana's sterkste kant. Je moet het aardig overdrijven, voordat er van haar kant een 'tot hier en niet verder' komt. De buren denken het blijkbaar beter te weten dan het kadaster met al hun digitale techniek en instrumenten. Volgende week komt de dwarsliggende zoon om me van mijn cq het kadaster's ongelijk te overtuigen. We gaan het zien.

Slaperig

 Een slome dag vandaag. Men zegt, dat je slaap niet kunt inhalen. Het lijkt er bij mij al dagen van wel op. Op normale 'hondentijd' uit bed en bij de koffie vielen de oogleden alweer dicht. Gelukkig geen gevulde koffiekop voor mijn neus. Tien uur weer plat. Twaalf uur herstart van de dag. Half vier was het weer bekeken. Zes uur tweede herstart van de dag. Geloof niet dat die extra slaapuren mijn nachtrust in de weg gaan zitten.

Kadastraal

 Vandaag als tussendoortje de grens van de tuin afgebakend. Ben het beu, dat iedere keer weer de geïmproviseerde paaltjes worden verwijderd of verzet. Omdat Mariana de tuin veel groter in gedachtren had, iemand van het kadaster de grenzen laten checken. Het viel voor Mariana enigszins tegen maar  eindelijk waren de grenzen helder. Als iemand het daar niet mee eens is, gaat hij/zij zelf maar naar het kadaster. We hebben niet voor niks een aardig bedrag voor die verheldering neer moeten tellen.

 

 Om te beginnen staan op de grens met de linkerbuurman (rug naar het huis) de ooit geplantte wilgen 30-50 cm te ver onze kant op. Voor het grootste deel van het tuinperceel maakt het niet zoveel uit. Enkel op het eind is degene die de boel heeft omgeploegd  ruim een halve meter onze kant op gekomen. Benieuwd of dat weer gezeik oplevert.

 

 Ook aan de andere kant en op het eind van de tuin een paar paaltjes in de grond gejaagd. Hun gebouwen staan vrijwel op de perceelscheiding. De last die dat geeft is de mest van de varkens, die onze kant opkomt en hun ongevraagd gemaai in onze tuin 'omdat anders het vocht in hun gebouwen trekt'.

Inkleuren

 Het zou prettig zijn als ik eindelijk weer wat grip op mijn bestaan krijg. Enkel doen wat gedaan moet worden, en dat met een flinke portie weerzin, is dat niet. Lol is voor het moment teveel gevraagd, een beetje enthousiasme zou moeten kunnen. De afgelopen dagen in de tuin geen enthousiasme maar wel een paar avonden iets van voldoening. Dat zou je moeten kunnen vasthouden en stapje voor stapje uitbreiden richting bijv. een neiging tot enthousiasme.

 Ipv daarvan heeft het bijna drie dagen geduurd voordat er weer iets van inzetbare energie aan het oppervlak verscheen. Die vandaag ingezet voor het grootste deel van de afwas. Het laatste restje (pannen) is voor morgenochtend waarna voorzichtig richting de tuin gekeken kan worden. Eerst de honden uitlaten en zien wat me dat aan tankinhoud kost.

Overval

 Vandaag ff geen koffie over mijn toetsenbord gooien. Zien dat we inhalen wat er gisteren niet van is gekomen. Weer een paar uur langer in bed verbleven dan normaal en vooralsnog geen neiging gehad om het genot van de ochtendkoffie te verstoren door in slaap te vallen. De medische kennis ontbreekt me maar het weekje tuinwerk heeft op de een of andere manier een danige aanslag op mijn fysiek tot gevolg gehad. 'Afgebrand' komt als beschrijving het dichtst in de buurt.

 

 Met spierpijn zou ik kunnen leven. Ook een protesterende rug of houten zitvlak is te hebben. Maar deze allesoverheersende moeheid, misschien wel uitputting ontgaat me. Het is alsof een dijk doorbreekt en de moeheid mijn hele bestaan weet te overstromen. Het gat lijkt nu weer gedicht. Het is wachten op de volgende doorbraak.

Foei!

 Een bericht van Blogger, onderdeel van Google cq Alphabet. Ze hebben een bericht verwijderd. Iemand heeft een foto van het al jaren in onbruik geraakte blog krabbelnbrabbel ter beoordeling aangemerkt en Blogger heeft besloten om het bericht te verwijderen vanwege het feit dat de 'content heeft ons beleid voor de veiligheid voor kinderen geschonden.'

 Het gaat om een bericht uit 2015 (!!) en het betreft een foto van een blote borst met een baby, die er naar kijkt met een gezicht van 'Getver, nee danke'.

 Het zal aan mij liggen, maar ik snap het niet zo. Ik zie een gemiddelde baby niet op het internet surfen, waardoor de kans erg klein is, dat ze met die foto in aanraking komen. En op welke manier wordt door die komisch bedoelde foto in godsnaam de veiligheid voor kinderen geschonden??? Is het weer een heel erg tere ziel die zich hier haar (?) gram haalt??

Rampje

 Een dag verkloten kun je op een hoop manieren. Bijv. door bewust langer in bed te blijven liggen, alsnog voor de Pc in slaap te vallen en daarbij een volle kop koffie om te gooien over je toetsenbord en de rest van de rommel op tafel. Met een hele riedel gvd's los je dan weinig op. Toetsenbord direct op z'n kop gelegd, keukenrol gehaald en lopen soppen.

 

 Zo'n keyboard is niet gemaakt om waterdicht te zijn, dus het moest onttakeld en open. De toetsen verwijderen is een makkie. Het wegleggen in de juiste volgorde kost meer aandacht en zorg. Verder is moeite besteed aan het uiterlijk van het ding, waardoor de schroefjes nauwelijks zichtbaar zijn. Na een uitgebreide speurtocht 22 schroefjes gelocaliseerd, waarvan er eentje echt verstopt zat.

 Ondertussen leek de Pc een eigen leven gekregen te hebben. Al mijn programma's werden weggegooid en een aantal toetsen leken op hol geslagen. Het binnenwerk van het bord gedroogd in zoverre dat mogelijk was. Van eerdere, minder ingrijpende debacles stond me bij, dat de ramp naar verloop van tijd minder erg bleek dan in eerste instantie gedacht. Iets met opdrogen? Zo ook nu weer.

 De verfafbrander op standje 'koud' langs de printplaat laten blazen, de programma's teruggezet vanuit de prullenbak en na enig geduld en de nodige uren deed het toetsenbord geen rare dingen meer. De lichtjes zijn deels van slag. Daar kan ik mee leven.

Bijslapen

 Een vertraagde start vandaag. Weer ff bijkomen. D'r is (helaas) meer te doen dan de tuin. Het weer werkt mee. Bewolkt en af en toe vallen een paar druppels nattigheid. Morgen misschien zelfs regen. Dat geeft twee dagen om de huiselijk zaken op orde te krijgen.

 Na Mariana opgezadeld te hebben met de honden binnen de kortste keren als een blok in slaap gevallen. Drie uur extra aan mijn nachtrust geplakt. Zien of dat mijn siësta-behoefte weet te temmen. Het voelt fitter aan. Neemt niet weg, dat ik zo weer zou kunnen slapen. Wat niet mijn bedoeling is.

Slopend

 In goed twee uur het 'vlotte' perceel geheel opgeschoond op de randen na. Van voor elven tot bij eenen. Nu is het na drieën en langzaam keert de mens in me terug, die ik hoor te zijn en niet een versie van 10 of 15 jaar ouder. Conditie! Waar kun je die kopen?

Limieten

 De ene keer laadt een siësta -als bedoeld- de geleegde tank. De andere keer lijkt het er meer op dat een paar uur slaap de laatste energie weet te verbruiken. Zo'n dag was het gisteren. Na de middagdut heeft het uren gekost voordat er weer een beetje beweging in het systeem wilde komen. Nog wel iets gedaan, maar in feite was de ochtendsessie in de tuin de enige noemenswaardige activiteit van de dag. Dat is niet wat we willen.

 Zeg 2-3 uur bezig zijn waar 12 gewenst zou zijn en onder normale omstandigheden in alle redelijkheid tot de mogelijkheden zou behoren. De noodzakelijke pauzes, het onvermijdelijke herstarten, het wegzakkende tempo en de niet overhoudende conditie kosten de meeste tijd van de dag. Het bestaan heeft iets slow's gekregen. Een slow-life waar ik niet echt van gecharmeerd ben. Was het een kwestie van bijhouden, dan was het acceptabel. Het steeds verder achterop raken is dat niet.

 Vandaag een nwe poging. De ergste vermoeiheid is weggeslapen. Wat meters maken in de tuin gaat wel lukken. De omschakeling naar het huishouden is ff afwachten en dan later op de dag, begin van de avond het liefst nog ff aan de slag in het moeilijkere, stugge perceel. Het zal de achterstand dit jaar niet verkleinen, maar misschien wel een halt toe roepen.

Stimulans

 Kijk, een half perceel in iets van anderhalf uur. Met de lossere grond en minder wortelonkruid gaat het een stuk soepeler. Het brengt het geloof in het kunnen weer een beetje terug. Morgenvroeg de rest en het bonen/erwten perceel is eerder op orde dan de die voor de uien en aardappelen.

 Het perceel, dat nu zo voortvarend gaat met opschonen, was afgelopen jaar voor de uien en dus ook wortels. Die laatsten vorig jaar maar voor de helft geoogst. Van wat is blijven staan zijn d'r een paar verrot, de meesten grotendeels verorberd en een paar zien er nog bruikbaar uit.

 Vanuit de tuin in bed beland en twee uur als een blok geslapen. Het zat er in. Nu weer opstarten maar dan voor de afwas. De eerste aanloop is afgeketst, zien of de tweede poging wel wil lukken.

Afzakken

 Gisteren de derde dag aan de slag met het verwijderen van onkruid op een perceel en absoluut nog niet op de helft. Die zes dagen per perceel kan ik mooi vergeten. De grond is stug. Het wortelonkruid rijkelijk aanwezig. En ipv 3x2 uur niet verder gekomen dan 2x1x1. Waarvan het laatste uur in het begin van de avond het meeste deugd deed. De rust. Het licht. Het uitzicht. De bezigheid tegen alle verwachtingen in.

 

 Vandaag in een ander perceel beginnen, dat in principe een stuk makkelijker te bewerken zou moeten zijn, zowel qua type onkruid als grond. Alles om de moed in de burger te houden. Ook geen drie sessies vandaag. De afwas moet echt gebeuren, tenminste grotendeels. Zo'n moment waarop je je in tweeën zou willen kunnen opsplitsen. Eentje voor de tuin. De ander voor het huishouden. Kun je elkaar indien nodig moed inspreken, complimenteren of troosten. En als ik zo mijn lijf voel, zit ook een siësta er dik in vandaag. Kortom een drukke dag vandaag.

Uitzonderlijk

 

Hoopvol

 Prachtige dag. Nwe mnd. Nwe kansen. Oude voornemens. Nwe strevens. Minder leegloop. In de één dieselen. Dan gaat het vanzelf. De neiging om meerdere dingen tegelijk aan te pakken. Droom versus werkelijkheid. Mis het meters maken. Een dag om 12 uur aan één stuk bezig te zijn. De wereld zou anders uitzien.

 Waar ik weleens de neiging had om mezelf op te splitsen om meer te kunnen doen, mag het nu wel een meervoudige opsplitsing zijn om in de buurt te komen wat voorheen in mijn eentje lukte. Zien hoe krom we vandaag aan het eind van de dag gezeten zijn. Een half perceel. Zou het tot de mogelijkheden behoren?