De derde volle dag in mijn privé paradijs, de nodige dingen al aangepakt en ook met grasmaaien begonnen, maar de stemming wil maar niet aankomen. Het humeur is wankelmoedig, wil niet stralen maar duikt ook niet in de put. Het is een beetje niks, niks goeds en niks verkeerds. Vooral niet verkeerd en daardoor eigenlijk best wel weer een beetje goed. Heb andere aankomsten op deze plek meegemaakt.
Ik kijk veel, denk nog meer, het doen hinkt wat achter de rest aan. De wereld zou heel anders uit kunnen zien en desondanks krijg ik het niet voor elkaar. Het zit in mijn hoofd maar weet de handen niet te laten wapperen. Wat ik denk verandert weinig aan wat gedaan moet worden. Eenmaal bezig loopt de trein vanzelf. Dan is het vooral een kwestie van niet meer denken en alle ruimte aan het doen. Meters maken gaat goed, mooi maken minder en iets nieuws laat ik mooi zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten