(12/02/2009) Na de kalmeringsmiddelen, de pijn links en rechts in mijn lijf en de moeheid komen nu de nog minder grijpbare zaken aan bod: motivatie, lol, doorzettings- en incasseringsvermogen, genieten, zin van het bestaan, misschien het beste samen te vatten in “het oppakken van de draad des levens”. Tien dagen geleden, nadat ik de grens van 7 dagen zonder kalmeringsmiddel was gepasseerd, schreef ik:
“De eerste afstand is gerealiseerd. Nu is de volgende stap de komende veertien dagen volhouden en via de combi van ontspannen en bezig zijn, mijn lichaam weer wennen aan oude vertrouwde routines. Daarna rest enkel nog het leren omgaan met de gedachten en/of manier van denken die de afgelopen tijd de aanleiding is geweest tot de paniekaanvallen, etc”
Die veertien dagen had ik goed ingeschat. Misschien dat het oppakken van de oude routines wat langer duurt maar het idee klopt. De rest erna is een combinatie van “leren omgaan met” en “oppakken van de draad”. Het zou prettig zijn als daar de eerst komende tijd geen tegenslagen dwars doorheen walsen, want of ik daar altijd al een goed antwoord op heb, is nog maar de vraag. Zeker gezien mijn reactie afgelopen maandag nav de stormmelding. Nee, ik opteer voor goed weer, kleine meevallers en een opgewekt humeur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten