(08/02/2009) Verloren (!), verdwaald (?), op de verkeerde plek gevangen en dan niet simpelweg iets van liever terug naar België of had ik maar een andere baan maar gevangen in ongewenste materie, vastgekluisterd aan een aards bestaan en hunkerend naar de vrijheid van het universum…. Of ik het zo goed verwoord, waag ik te betwijfelen, maar het geeft wel de richting aan waarin het verhaal ging, dat me in tranen werd vertelde. Ze schijnt daar al van jongs af aan mee te worstelen en omdat het haar niet lukte om daar op zeer jonge leeftijd (!) een rationeel antwoord op te geven, is ze in de spirituele wereld terechtgekomen. Wat moet je daar nou mee?
Het eerste wat me te binnen schoot bij dat verhaal was: Vier vrouwen tot nu toe in mijn leven en alle vier worstelden ze met het leven en over het algemeen weinig succesvol. De een danst nu op het randje van de psychiatrie, de ander vertoeft ontevreden, teleurgesteld en verbitterd in Zeeland en verzuurt het leven van haar kind, een heeft er gelukkig een draai aan weten te geven en bij de ander heeft de dood een eind gemaakt aan het geworstel met het leven. En nu nummero vijf met een verhaal waar je èn niet vrolijk van wordt èn helemaal niks mee kunt!! Trek ik het aan??
Een beetje vergelijkbaar met die mensen die zich opgesloten voelen in het verkeerde lichaam?? Ombouwen blijft behelpen maar schijnt dan wel enige vrede te geven. Wat rest zo iemand anders dan zich voor het moment bij de situatie neer te leggen en er het beste van te maken?? Als er al zoveel meer is dan heeft het òf een reden waarom ze hier als mens rond loopt òf het is een foutje, oeps bedankt, maar verder ook niks aan te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten