Of ik het nu als 'feest' of 'werk' moet beschouwen, geen van beide dekt de lading, maar ik ben d'r bijna de hele nacht druk mee geweest. Een onwillig lijf en een dito geest. Spieren die verkrampen en gedachten die in ongewenste richtingen wil voortdenderen, is geen handige combinatie, als je eigenlijk wilt slapen en daar ook meer dan moe genoeg voor bent.
Het enige voordeel is, dat je tijd genoeg hebt om door de afgelopen dagen heen te struinen, opzoek naar die verandering die deze verstoring op zijn geweten heeft. Hoe saai het leven ook lijkt, terugblikkend zijn er altijd weer meerdere zaken of bezigheden aanwijsbaar, die anders waren dan anders. Dan begint het wegen en proeven. Ieder element voor zich maar ook verdachte combinaties.
Op persoonlijk en zakelijk vlak is het geen breed meanderende rust geweest de afgelopen week en dat zal vast zo z'n bijdrage hebben geleverd maar de kwaaie pier is, denk ik, de fysiotherapeut geweest. Hoewel ik daar alweer wat weekjes voorbij ga vanwege een stomme beweging met mijn onderrug, was het donderdag voor het eerst sinds lang, dat hij het middendeel van mijn rug onderhanden heeft genomen. Dat deel waarvoor ik al jaren bij tijd en wijle aan zijn deur klop. Uitgebreide uitleg voert te ver, maar daar komt bij mij alle ellende bij elkaar en daar heeft hij zogezegd ff stevig in staan roeren, ruimte gemaakt om in de komende weken de zaken weer netjes een plek te geven.
Met een gezicht en een naampje haal je de angel uit wat eerst een ongrijpbare massa lijkt en ergens tegen de ochtend was er rust en mocht ik slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten