Treurig

 Aankomen op een rommelmarkt en je aangekeken voelen als loslopend wild. Het aantal verkopers achter de kramen overtreft het snuffelende publiek aan de andere kant in beschamend ruime mate. Geen muziek, een softijsverkoper die ik in dit weer voor geen meter vertrouw, een grill waar ter decoratie zakjes chips op liggen en een bar met Heineken op de tap. Kan het triester? Kan het erger? Vast, maar ik zou het even niet weten te bedenken. Tijdelijk met stomheid geslagen

 Aan verwachtingen moet je nooit beginnen. Ik wist dat het weinig swingend zou zijn, maar dat het zo diep kon zinken .... daar schieten ook de ontbrekende verwachtingen tekort. Me nog voor twee akelig kleine biertjes bloot gesteld aan hoop en afwachten, maar de triestheid wilde niet breken. Druilerige regen had het niet erger kunnen maken.

 Alles leek me mee te zitten. Een prachtig stralende dag, een rally in de omgeving van St. Yrieix met een étappe vanuit Le Chalard. D'r zijn meer dan gemiddeld mensen in de omgeving maar op de rommelmarkt van Le Chalard lijkt een smet te liggen. Ooit moest je kilometers buiten het dorp je auto zien kwijt te raken, had het voor ons geen zin om de auto te pakken en stapten we op de fiets, liepen er bands muziek te maken, waren er meerdere terrassen, had je keuze bij het eten .... Nu had ik, als ik werkelijk gewild had, de auto naast de bar kunnen parkeren. Franser had niet gekund behalve die ene parkeerplaats naast het bed.

 Ik ben niet gevlucht, maar wel uit zelfbescherming vertrokken. Voordat je het weet kruipt de triestheid langs je op en vergiftigt je zonnige zondagmiddag. Dan liever achter de grasmaaier of gewoon een roseetje op mijn eigen terras. Daar lopen ook geen mensen voorbij!