Aflopende zaak? Een maand het eerste blogjaar waardig. Het is niks dat gesleep met je haperende fysiek onder je arm. De ziel laat zich gezellig meeslepen. Inmiddels een zeur waardig. Fatsoenlijk bewegen is niet mogelijk. Bij alles is het oppassen geblazen om geen verkeerde beweging te maken. Niet rekken. Met beleid bukken. Liever niet draaien of tillen. Zelf het verlaten van het bed vereist aandacht.
Zo ligt hier het meeste weer op z'n gat. De honden zijn nu helemaal Mariana's pakkie aan. Het getrek aan de lijnen wordt door het lijf niet op prijs gesteld. Een jaar geleden zou het geen probleem zijn geweest. Toen liepen de honden 's ochtends los. Dat zit er nu niet meer in, deels door de klachten van de omwonenden maar ook omdat de beide laatste sterren itt de dames de straat opzoeken.
Zo zien of wat kleine klussen met beleid afgehandeld kunnen worden. Dat compenseert het gehang enigszins. Niet willen en niet kunnen zijn twee verschillende grootheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten