maandag 5 november 2012

Har(t/d)nekkig

Een zondag kan erg zijn, maar een maandag die op zondag lijkt, dat was nou het laatste waar ik vandaag op zat te wachten. Waar ging het mis? Vreemdgenoeg weet ik het precies. Rond een uur of half elf gezeten met een grand crême in een van de weinig aantrekkelijke kroegen, die het stadje rijk is. Gebogen over de weekendeditie van de Volkskrant, nauwelijks meer geschikt om een ochtend in onder te duiken, laat staan een weekeinde mee stuk te slaan. Maar daar heeft de omslag niks mee te maken.

 Het is de herinnering die mij de das om deed. Ergens in de periode, die ik nou net heb afgesloten als blogonderdeel, is me in een identieke setting voor het eerst de paniek naar mijn strot gevolgen. Alles in alle bescheidenheid, dus nog geen visioenen van het hiernamaals, ambulances en dagenlang zinloos verblijf op de IC. Dat moest allemaal nog komen, maar wel een ongemakkelijk gevoel met geheel verkeerde gedachtenassociaties.

 Lopend van de garage, waar ik de auto had achtergelaten omdat de schade van de koeien getaxeerd zou worden, schoot het me even door het hoofd, dat ik iets ging doen, wat ik jaren niet meer had gedaan. Ik had de plek niet als de pest gemeden, maar er nooit meer op maandagochtend een Nederlandse weekendkrant gelezen bij een koffie met melk. Dat was de kiem, toen hadden bellen moeten gaan rinkelen. Ik had op dat moment voor een andere plek of een andere activiteit kunnen kiezen. Die mogelijkheid heb ik gelijk aan de kant geschoven maar blijkbaar niet de kiem gesmoord. Ergens moet ik gedacht hebben dat het moment geschikt was voor een confrontatie. Bewust is dat echter niet gegaan, waarmee wat mij betreft het onderbewuste niet automatisch met de eer gaat strijken.

 Lezend in de weinig aantrekkelijk en nauwelijks interessante krant voelde ik mijn lijf verkrampen en ontspannen ben ik nu bijna twaalf uur later nog steeds niet. Toch was het niet het lijf maar de mallemolen die vanochtend in het hoofd is gaan te draaien, die de dag heeft laten stranden. Morgen weer nieuwe kansen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten