In de afgelopen dagen een avond lang mogen genieten van bijzonder gezelschap. Vrouwelijk, dat is altijd alweer meegenomen niet alleen qua uiterlijke verschijningsvorm, maar ook vanwege de vreemde ideeën die steeds vaker onder de prachtige buitenkant schuilgaan. De concrete aanleiding heeft hier niks te zoeken en is bovendien grotendeels volstrekt oninteressant, maar de manier waarop met de dingen, die gebeurd zijn, wordt omgegaan, heeft me een avondlang bijna de smaak van de gerechten laten overslaan.
In iemands leven gebeuren dingen, de ene keer zit je aan het stuur en de andere keer overkomt het je, maar er gebeurt vanalles. Nu mag ik me mn bij wat ongevraagd op mijn bordje wordt geschoven best wel eens afvragen, waar ik dat aan te danken heb. Weet inmiddels ook uit ruime ervaring, dat die "Waarom"-vraag tamelijk onzinnig is, want je belandt erdoor in een Droste-effect. Je leert dus dingen accepteren (Ja, ja, daar is dat vieze woord weer, maar toch), je switcht positie en gaat verder. Je leven kent een zekere mate van willekeur ...... naar mijn idee.
Maar voor hen die dit een onprettige voorstelling van zaken vinden, er is hoop!! Het kan namelijk ook best anders. Net als ieder ander overkomt je vanalles en als je er zelf niet voor kiest, ben je vaak niet echt van de blije. Niet blij = niet positief en dat is bij steeds grotere hordes van het mensenras, zeker in de vrouwelijke helft een ongewenste, want niet-bestaande toestand. Je moet en zult alles positief benoemen, benaderen, ondergaan, verwerken en als het niet anders kan ..... vervormen.
Willekeur noch toeval bestaan namelijk! Snap het nou 'ns een keer, alles heeft zin, betekenis, doel, functie, noem het op. En wat het makkelijkste van alles is, je stopt het er namelijk zelf in, die zin ..... achteraf!! Je laat heel simpelweg de hele zeikzooi over je heen komen, reageert verbazingwekkend normaal menselijk, laat alles rustig bezinken, kijkt waar je uitkomt (of schat dat in), leunt achterover en werpt een blik retro. En dan begint het spel!! Puzzelen geheten. Hoe past alles met de wetenschap van het nu met terugwerkende kracht zo goed mogelijk in elkaar, dat wat gebeurd is, zin maakt. En dat wel graag ruim zien. Toedichten en naslepende inzichten zijn eerder welkom dan een belemmering. Zoals een beetje dictator met terugwerkende kracht zijn 13-in-een-dozijn jeugd bijkleurt tot een glorieuze zegetocht naar de top. Yes, pimp the past!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten