Het gif moest er natuurlijk ooit eens uit en in 2009 is die puist opengebarsten. Ik ben toen voor mijn directe omgeving vast geen aangenaam gezelschap geweest, terwijl daar anders natuurlijk niks verkeerds over valt te zeggen. Als ik de bui weer voelde hangen, trok ik me bovendien meestal terug en dat doe ik nog steeds en is wat ik nu met de herinneringen ga doen. Ik ga de boel afsluiten. Het is tijd voor de welbekende punt achter dat deel van mijn leven. Het is mooi geweest, we hebben genoeg lelijkheid gehad. Het was een mooie dag ervoor gisteren. Een portie symboliek kan nooit kwaad. We laten de zielen rusten. Niet alleen Yoland maar alles wat in de daaraan voorafgaande jaren meegebouwd heeft aan een apotheose zonder pracht of praal. En ook de naweeën bezemen we retour achter de punt. We knippen de navelstreng door en laten de periode gaan, los.
Onwillekeurig verzeil je in de verkeerde terminologie. Niks mis mee, het zou hooguit een verkeerde indruk kunnen wekken. Dit heeft niks met het universum of spiritueel te maken, dit is gewoon rechttoe-rechtaan leven. Verwerkt is verwerkt, herkauwt en alles. Meer dan stront kun je er niet van maken. Je kunt eeuwig blijven kauwen op een kauwgum maar smaak heeft ie na een paar uur al niet meer. Dus dit was het. Een beetje plompverloren -ook voor mij- en vanaf nu enkel nog de realiteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten