Het zijn steeds weer de kleine dingen, die je moet tellen en in de gaten houden. Waarneer is het veranderd? Is het blijvend? Vragen die je jezelf stelt als tot je doordringt, dat dingen niet meer zijn zoals ze waren èn in de goede richting zijn getogen.
Zal het sinds een week zijn? Misschien een dag of wat langer maar een hoop van de nachtelijke tussenstops zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. De nachten hervinden hun vorm die ze verdomd lang kwijt zijn geweest. Ergens rond twaalven afslag dromeland en pas bij zessen weer boven water. Je hoort mij niet klagen. Zeker niet omdat ik dan echt wakker ben en niet alleen niet meer slaap.
Nu is zes uur niet de begintijd van een dag, die ik me diep in mijn hart wens. Maar dat is fine-tuning en van latere zorg. Het vooruitzicht van een herstel van zoiets simpels als mijn fysieke betrouwbaarheid is meer dan een wereld verschil met de situatie, waarin je naast al de andere complicaties iedere dag maar moet afwachten hoe je uit de nacht komt!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten