Getrouwd

 (04-05-2002) ‘Trouwen', een aktiviteit waarbij enige voorzichtigheid en reflextie geen kwaad kan. Na een relatie van een jaar of 15, waarvan een dikke tien jaar samenwonend, mag je aannemen dat je niet meer voor verrassingen komt te staan. Voeg daar aan toe dat de echtelijk verbintenis vooral een administratieve noodzaak is en je zou denken: "Dat doen we even in een middag!". Gelukkig waren we dat al niet van plan, wat niet weg neemt dat we ons wederom in de maling genomen voelden door de zoveelste, tergend langzaam en met rare ommezwaaien werkende administratieve mallemolen

 Waarschijnlijk is het niet typisch Frans, maar in de film gaat het echt een stuk sneller. Nu had ik al ervaring in deze zaken, maar die bleken toch al ver weggezakt, want ook ik kon me nauwelijks herkennen in de noodzakelijke procedures. Behalve de obligate uittreksels uit de diverse registers, moesten we een gezondheidsverklaring vanwege een bloedgroepcontrole en een Aids-test. Deze papieren hadden we het snelst, maar hadden ook de kortste ‘houdbaarheidsdatum' en hebben we moeten vernieuwen voordat de rest rond was. Het meeste werk kostte het 2-1'tje met de Nederlandse Ambassade in Parijs. Op basis van de uittreksels uit de geboorte- en bevolkingsregisters bleek ik ook nog eentje uit het huwelijksregister te moeten hebben. De vermelding ‘gescheiden' is niet voldoende, dan moet je ook weer aantonen, dat je echt getrouwd bent geweest....

 Tijdens deze periode, die alles bij elkaar toch dik drie maanden heeft geduurd, wisselde onze trek in feest van ‘absoluut niet' tot ‘jammer als we het zo voorbij laten gaan'. Toen het laatste administratieve hobbeltje genomen was -iets met handtekeningen op de geboorte-uittreksels- moest ons voornemen nog wereldkundig gemaakt worden via het gemeentelijke prikbord inclusief de definitieve datum: 4 Mei. Dat gaf ons de kans om op het laatste moment nog een feest in elkaar te draaien.

 Besloten werd om het dorp uit te nodigen. Niet ter gelegenheid van ons trouwfeest maar om de dorpelingen te bedanken voor de hartelijke ontvangst en ondersteuning in de laatste 2½ jaar. We wilden de mensen niet opzadelen met de verplichting om ons met cadeau's te overladen. Naïef natuurlijk, want ook zonder prikbord gaat het nieuws in een dorp ter grootte van een gehucht sneller dan het geluid. We hadden ook even de hoop dat deze manier van presenteren de burgervader misschien zou aanzetten tot de organisatie van het feest. Maar daar trapte hij duidelijk niet in.

 Het geregel voor het feest was vele malen sneller geklaard dan de papierboel. Bij de keuze van de datum hadden we direct al rekening gehouden met de beschikbaarheid van de ‘salle des fêtes', zodat we nu slecht het eten en de drank hoefden te regelen. Een peulenschilletje. Zo zijn we dan uiteindelijk 6 dagen eerder getrouwd dan we oorspronkelijk van plan waren .....