Een waterig zonnetje. Een kinderhand is snel gevuld. Ipv plannen om al bij vieren in de ochtend het bed te verlaten, is het rond achten nog zo donker, dat mijn biologie in winterritme blijft hangen en ik de lichten aan maak opweg naar de keuken. Waar zijn de tijden, dat je de ochtenduren moest benutten, omdat de middag voor weinig anders dan een hitte-ontvluchtende siësta geschikt was? Het zijn 's nachts nog steeds geen groeitemperaturen. Had ik pepers gehad en die in de grond gezet buiten de kas, dan zouden het nu na een mnd nog steeds maar zielige plantjes zijn.
Ik draaf een beetje door over het weer, maar het is echt bar en boos. Ondertussen nies ik me een ongeluk, dus dat voordeeltje is weggevallen. Ik ga na een snelle ruiming in de keuken weer ingepakt de tuin in. Gisteren besloten om toch nog iets meer van een tuinindruk proberen te realiseren, voor het geval de zomer, of wat er van over zal zijn, zich alsnog meldt. Sla, radijs, stambonen ... dat soort spul. Ik zie het maar als een vooruitgang, dat ik me daar nog toe weet te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten