Tja, het is het aan of het ander en gisteren was het blog het niet. Vandaag een normale start en verder zie ik wel, een pas op de plaats als het ware. Gisteren voor het eerst sinds lang een dag van 8 à 9 uur gemaakt, pauzes en maaltijden inclusief èn niet alleen in de tuin bezig geweest. Kortom nog steeds vooruitgang en dat wil ik graag houden zo, zelfs als het voor langere tijd ten koste van het blog gaat, wat ik me niet kan voorstellen.
Vandaag van hetzelfde laken een pak zonder dat het als vervelend ervaren wordt. De dagelijkse sleur met een prettige twist. Het werk in de tuin moet ik nog ff strak houden anders zie ik de boel weer verslonzen. Het is ff erbij blijven voor het gewenste resultaat. Bijhouden wat gedaan is en daar verder waar het uit de hand is gelopen. "We komen er wel" is het mantra en het is nog te vroeg om het los te laten.
Zometeen als eerst de volgende 'lading' aardbeien scoren. Drie stuks wachten op consumptie. Dan zitten we op welgeteld 7 stuks!! Dat is 75% meer dan de score was. Gigantische groeipercentages. Hoeveel stuks zouden er in een kilo zitten? 30? 40? Ach, het leven van een moestuinder gaat niet over rozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten