Een onwillige rug en een, naar mijn idee nergens op gebaseerde lamlendige moeheid is een verkeerde combinatie om ook maar iets voor elkaar te krijgen. Zelfs het blog lijdt onder motivatieverweking. De ideetjes of, zo je wilt, ergernissen zijn er maar de rust van het zitten ontbreekt of ik zit domweg te slapen.
Vanmorgen na een urrtje achter de Pc, anderhalf uur plat. Vanmiddag na dokter's bezoek (receptverlenging), wat boodschappen en de lunch, anderhalf uur plat. Net een halfuur wat lelijke wilgen staan snoeien en op het eind nauwelijks in staat om de snoeischaar van de grond op te pakken.
De is geen klagen. Dit is een combi van ergernis en verwondering. Twee weken gaat dat nu zo. De moeheid is wat later aangeschoven. Mariana doet zo de hondenronde. Kan ik proberen om het aardbeienveld te schonen en los te werken, voordat het onkruid daar voor derde keer de overhand weet te krijgen.
Wat ooit moeiteloos allemaal kon, is nu bijna cherry-picking. En dat zo uit het niets weer. Om moedeloos van te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten