Netjes voor zessen mijn bed uit. Goed en beloftenvol begin van de week. Vóór de hondenronde aan de koffie, beter dan na het maaien. De beste oplossingen komen na een nachtje slapen. Je moet de dubbeltjes vrij laten rollen opzoek naar hun beste plekje. Gelukkig wijst het zich vanzelf want als ik het nu zou moeten bedenken zou er weinig van terecht komen. Het 'mechanische' deel van het lijf functioneert, de rest moet nog in de benen komen.
Ineens is het er weer. Geen gedoe met weigerende oogleden, geen overtuigingskracht nodig om het bed te verlaten, zonder wekker op de gewenste tijd bij de positieven, de hele dag bezig en 's avonds om een uur of elf, twaalf naar bed omdat het je verstandig lijkt en niet omdat je nou zo moe bent. Waar komt die energie vandaag, die slechts enkele weken geleden zo node gemist werd??
Onwillekeurig schiet daar een associatie met de laatste stuiptrekkingen door mijn hoofd. Zou lullig zijn. Na al die inzet van de laatste mndn en met de finish in het zicht, maar het scenario-technisch ideale moment. Een bezwijkende hoofdpersoon, die de kroon niet krijgt te zien, die hij/zij/het net op het werk heeft gezet. Drama. Leven. Willekeur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten