Een uur geleden de dag qua tuin afgesloten. Op zich niet zoveel gedaan. Het is moeilijk om alles in strekkende meters om te rekenen en alleen meters maken is het ook weer niet. Een week (of zo, volgens mij minder) geleden aan het voorlaatste 'hopeloze' perceel begonnen met schoon maken.Vandaag het veldje om gewerkt èn beplant.
Het voldane gevoel wat dat resultaat geeft, is niet 1, 2, 3 in woorden te vatten. Even was daar vanavond dat intense tuingevoel bij het in de grond stoppen van de laatste koolplantjes. Boerenkool. Het is nog geen garantie voor boerenkool met worst, maar de teerling is geworpen. Pp'tje nummer 3? Ik ben ff de tel kwijt, maar ik geloof het wel.
Onderetussen is meer gebeurd. Gisteren een luie stoel op het bordes naar de tuin gezet en van het resultaat tot op heden zitten genieten. Ook vandaag was daar de rust om over de tuin uit te kijken. Er is inmiddels meer tuin dan onkruid te zien. Mijn oog viel daarbij op het net, een paar dagen geleden ingezaaide perceel met augurkenzaad. En daar piepten al de nodige plantjes op. Natuurlijk pas de zaadlobben maar sneller dan gedacht. Zou het aan de goede zorg hebben gelegen? Het is in elk geval -per toeval- het perfecte moment van zaaien geweest. Net nadat de ergste nattigheid voorbij was en de temperatuur omhoog schoot.
Het initiatief ligt goeddeels weer bij mij en niet bij de natuur. Klinkt lullig maar ik zie het onkruid geen augurken produceren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten