Kraak, piep, kreun, steun .... een begin van de dag, dat vraagtekens oproept. Enig mankeren na de explosieve toename in mijn fysieke bezigheden had ik niet raar gevonden, maar niet de onderrug of armspieren noch de hamstrings trekken aan de bel. Het zijn de ouwe getrouwen uit de laatste jaren, die zich -ondanks alle eliminerende inspanningen- op gezette tijden en ook nu weer roeren. Zou toch graag willen weten wat hier wat triggert, hoe dat zijn beslag krijgt en vooral hoe je het zooitje kunt uitschakelen of tenminste keren.
We laten de teugels maar vieren vandaag. Pas op de plaats rust. Aan de rust zal het niet liggen. Het zal wel aan de regelmaat schorten en daar zal ik ook wel nooit mee op goed voet komen te staan. D'r zijn van die dingen, daar wordt je ongelukkig van ongeacht of je het nou doet of laat. Al dat gesleutel aan een geregeld bestaan wekt enkel weerzin op. Het voelt als het advies om met roken te stoppen op je 85ste, omdat het zo gezond zou zijn ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten