Een nieuwe Paus ... was het gisteren of alweer de dag ervoor? D'r gebeurt de afgelopen dagen zo ontzettend helemaal niks in mijn bestaan, dat dit soort onzin ineens een zeker belang krijgt. De nieuwe paus en "O ja, ik adem." Het is, dat ik er niks voor hoeft te doen, anders zouden mijn longen, vrees ik, een beetje werkeloos in de borstkas hangen.
Gaat het goed met mij? Het werd me vanochtend gevraagd toen ik nog heerlijk onder het warme dekbed de binnenvallende zonnestralen lag te bewonderen. Digitaal interesse en in eerste instantie wilde ik de vraag laten voor wat ie was. De vraag verdween echter niet uit mijn hoofd, o.a. omdat ik me die vraag al menigmaal zelf heb gesteld in de laatste weken.
In feite keren zich aan de lopende band zaken ten goede, maar verandert er per saldo vrij weinig. Mijn lijf bokt minder, mijn hoofd is rustiger maar ik blijf moe, weet hoe je motivatie schrijft maar kan er niks mee, zie een hoop maar nergens de zin van in en als er morgen een vliegtuig op mijn tent zou storten, geloof ik niet dat ik tot verbazing in staat zou zijn.
Een rare dubbele toestand. Ik sta klaar om met het nieuwe -wat er nog niet is- aan de slag te gaan en blijf weigeren iets te doen met wat er is (geweest). Uiteindelijk geantwoord: "Zou beter willen, maar is veel slechter geweest!." ... en me nog eens heerlijk omgedraaid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten