Aan de limiet. De vijfde dag .... ff einde werkweek. Morgen iets anders. Het is niet, dat het houtsplijten me de neus uitkomt, maar alles bij elkaar wordt het iedere dag iets zwaarder om er mee bezig te zijn dan de dag ervoor. Niet alleen mijn rug sputtert tegen. Dat is voorspelbaar. Ook armen en schouders willen wel ff rust. Het weer is ff wat minder als de voorspellingen kloppen, dus aan de timing valt weinig op te merken.
Vrg is; Wat gaat het morgen worden? De eerste ingeving is (natuurlijk) Sibiu, maar daar moeten we zaterdag al naar toe ivm met een soort biomarkt voor honing en geitenwollen sokken. Dat laatste is geen geintje. Het vorige paar was afgelopen jaar al meer gat dan sok. Was Ana er nog zou ze een nwe voetzool gebreid hebben of de sokken uitgehaald en van het restaant een deel van een nw paar hebben gebreid. Maar Ana ligt op het kerkhof en dat breit niet zo lekker.
Dus? Morgen? Geen idee. We gaan het zien. Misschien eindelijk iets met het nog in de grond zittende deel van de wortels? Diepvries. Soep. 'Sap'. Chutney? Dat laatste klinkt prachtig, smaakt meestal nog niet verkeerd ook, maar het gebruik laat te wensen over. Nog potten zat van een paar jaar geleden. Ach, we slapen er een nachtje over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten