Na een zenvolle nacht, urenlang turen in het donker en een partij ongevraagde inzichten de wekker ruim voor het gewenste tijdstip ingedrukt en opgestaan. Eens zien wat van deze, volgens mij minder mooie dag gaat worden. We laten het eerst maar licht worden. Koffie dus, en nog eens koffie.
De auto moet voor nieuwe schokdempers naar de garage. Heb nu al zo mijn twijfel bij de nieuwe als ze het in hun reclames hebben over de noodzaak, die dingen iedere 60-80.000 km te vervangen. Nou, de mijne zijn dan duidelijk van betere kwaliteit, want die vangen inmiddels al 335.000 km alle schokken op. We zullen het wel weer merken. Ik vertrouw de garagehouder, die zowel het publicitaire verhaaltje als de levensduur van mijn huidige schokbrekers uitzonderlijk noemt.
Terug wordt het zweten op de fiets en dan maar eens gaan schroeven aan mijn karretje, dat de geest heeft gegeven. Ik ga eerst nog even kijken of de grasmaaigrutter verder komt dan nietszeggende opendeuren, maar heb vannacht besloten om het ding uiteen te schroeven. Ik vertrouw die lui blijkbaar al zo weinig, dat ik met eigen ogen wil zien, wat aan de hand is. De zoveelste stap terug naar de controle, beheersing, het in eigen beheer mogelijk maken van mijn bestaan. Het gaat tijd kosten en ongetwijfeld ook geld. De tijd heb ik er voor over, het geld valt te bezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten