Jola, ebola. Volgens mij is dat laatste niks leuks, maar het rijmt en
dan moet je niet zeuren. D'r rijmt niet vaak veel in je leven, dus als
het je aangedragen wordt, gaan we niet lullig zitten doen over de morele
mores. Hup, kaarten schudden, het vervelendste onderdeel van het spel.
Weer afwachten welke kansen je geboden worden, welke illusies je je kunt
maken. Helaas nog steeds geen winstspek om op te teren, niks geen
achteroverleunen en "Laat maar komen die hap.".Het is en blijft ploeteren en de bodem van de pot is allang geen illusie meer. Blijkbaar
nog steeds niet alle zure appels gehad.
Weer tijd voor
een dagje 'heien', alleen nog ff bedenken waar ik mijn wonden ga likken
en het moreel onderdompelen in alle denkbare en nog niet bedachte
stimulerende middelen. Die rollende bal is dus weldegelijk te stoppen. Helaas. Dan maar weer de rug er tegen aan en duwen. Het moet en het zal vooruit, al moet ik het kreng dragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten