Een lekke band, onverwachts bezoek en een kijker die erg veel moeite deed om op een potentiële koper te lijken .... Wil je je een keer nuttig maken ter meerdere glorie van jezelf, wordt je alle kanten opgeduwd behalve de gewenste. En dan was het nog prachtig weer ook en dat voorlopig waarschijnlijk voor het laatste, zodat ik mijn rug liever had gemarteld in de moestuin.
Zie je maar weer. Je niks voornemen werkt nog altijd het beste. Doe je niks, doe je wat je je voorgenomen hebt en rolt er meer uit de bus dan is dan meer of minder mooi meegenomen, overbodig of irritant maar hoe het ook zij, je kunt er mee wat je wilt, want je hebt je tenslotte alle ruimte gelaten. Gisteren mooi dus niet. Tuut-tuut-tuut-tuut.
Ze zouden eens moeten weten welke een fragiele bloem, ze daar in de knop hebben gebroken. "Dat komt vast nooit meer goed", dacht ik gisteren zo tegen een uur of zeven, gezeten op het terras met de avondwarmte van de ondergaande zon op mijn toet, een heerlijk droge witte wijn in mijn zwarte klauwen en een platte 16 inch naast me op de grond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten