Katrien krabbelde gistermiddag snel op en ik krabbelde af, als je dat kunt zeggen, tegen alle verwachtingen, redelijkheid, voorzienigheid, noem het op ... in. De financiën fatsoenlijk afgehandeld, het weer naar wens, over de schrik van Katrien heen, alles duidde op een stabiele wegligging maar gaande de dag vandaag moet je bij iedere bocht alle zeilen bijzetten. Ja, in het leven kan dat, auto's en boten door elkaar.
Dat dit de buitenwacht niet meer of minder de strot uitkomt kan ik me nauwelijks voorstellen. Als je het mij persoonlijk vraagt, zal ik het netjes houden, maar termen als 'zat', 'spuug' en meer vandien aard zijn onvermijdelijk.
Volgens mij val ik niet in de categorie die zichzelf met grote regelmaat veren in de reet steekt. Een erg irritant idee. Ik ben niet makkelijk voor mezelf, probeer in de gaten te houden wat gebeurd en hoop met het begrip in positieve zin iets te kunnen. Inmiddels snap ik er echter geen reet meer van. Ook zonder veren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten