Breed uitsmeren van ellende kost me geen moeite meer. Ik heb geleerd. Tijd en oefening genoeg gehad. Het heeft me meer dan eens geholpen om de o zo noodzakelijke afstand te pakken te krijgen om over de puinhopen heen te krabbelen. Nu is dat helaas/gelukkig (groten)deels verledentijd. Nu wil ik kunnen zingen, wat ik helemaal niet kan, springen, dat gaat al een stuk beter, en .... tja, die stomme neiging om dan iedereen om de hals te vallen en te zoenen.
De ene beheersing gemeesterd verval je prompt in oude onschuldigheden. Ik ben blij en het zijn geen manische pieken meer maar simpele dagelijkse belevenissen. Ik zou ze kunnen delen, maar dan niet als de ik die ben geweest, maar in terug naar oude vertrouwde betere tijden. Het echte "Back to the future".
Het is een moment voor champagne, veel champagne en dan niet om het à la de F1 te verspillen, maar om het te delen en te drinken. Vraag me niet waar het allemaal in zit en of het wel of niet gaat stranden maar wat in januari is zo verkeerd is begonnen pakt ineens sneller dan verwacht goed uit. De slag is gemaakt. Dit is feest, dit had gevierd moet worden. Gelukkig kan dat altijd nog, dit moment gaat niet zomaar en al helemaal niet ongemerkt voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten