Ergen rond half acht aan het meer neergestreken. Niet voor het maal maar wel voor een sprankelend drankje en een inspectie van de kaart. Het is een mooie plek en de helft van hun Michelinwaardering hebben ze volgens mij aan de entourage te danken. Op een zonnige zondag of een andere minder feestelijke maar net zo zonnige dag is het op lunchtijd een waar genot om aan de waterkant van de maaltijd te kunnen genieten, terwijl de eenden hun commentaar kwaken en de karpers loom in het water hangen.
Nu dus een drankje en voor mij zowaar cadeautjes. Niks geregeld maar alles gekregen, alleen de strik op de stoel ontbrak. Na de keuze van het menu, het uitpakken van de verrassingen en het legen van de glazen naar binnen getogen waar de temperatuur net dat tikkeltje lekkerder was. De uren verstreken snel maar zonder haast. Een aangename avond. Grappige presentjes. Oogstrelend gezelschap. Smakelijke gerechten. Onderhoudende gespreksonderwerpen. Gezellige stiltes.
Ineens is het bij twaalven. Buiten is het duidelijk afgekoeld maar met een trui extra zou je nog uren van het water, de nachtelijke geluiden en de bijna volle maan kunnen genieten. Een avond om te rekken en niet huiswaarts te gaan. Een avond om met een digestief teveel de ochtend af te wachten.
Uren later, starend in het donker van de nacht even zo'n 'Oud en Nieuw'-moment. De afgelopen 12 maanden glijden voorbij en de komende 12 maken nieuwsgierig. Meer qua gevoel dan op de feiten. D'r zijn slechtere jaren geweest en sinds weken heb ik al dat nergens op gebaseerde gevoel dat alles beter, vooruit, eindelijk in beweging gaat komen. Over een jaar zullen we het weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten