(17/03/2009) Een duidelijk verminderde behoefte aan reflextie. Bijna een week geleden dat ik heb zitten schrijven. Kan het nauwelijks geloven. Na anderhalfjaar dagelijks en dat vaak meerdere keren mijn toestanden, ideeën, gedachten, wensen etc. met mezelf besproken te hebben, lijkt die behoefte van de ene op de andere dag veranderd. Deels is het ‘drukte’ geweest: do-dansles, vr-dansles -uit eten, za-Limoges, tussendoor veel met een nieuwe website bezig geweest, ook de liefde persoonlijk kost de nodige aandacht en energie en ik voel me fysiek minder door problemen met mijn ingewanden. Toch ben ik ervan overtuigd dat ik een maand geleden iedere dag tijd genomen zou hebben om dit relaas bij te werken. Wat is veranderd? Veranderingen … vaak zit je erop te wachten, maar als ze plaats vinden dringt het niet direct tot je door.
Vandaag rustig begonnen, tot bij drie uur binnen bezig geweest en toen wat ze zeggen de stoute schoenen aangetrokken en naar buiten gegaan . . . . Een krap uurtje en toen zat alles vast, geblokkeerd, klem en was fatsoenlijk bezig zijn onmogelijk. Ik zag er al tegenop, wist wat kon/zou gebeuren en zal de boel misschien niet veroorzaakt hebben maar ook zeker niet voorkomen. Bij de bezigheden buiten, die ik tot op heden heb gedaan, is steeds in meer of mindere mate een soort fysieke blokkade het resultaat geweest. Het is alsof ik het van mezelf niet mag. Na een klein uur ontspanning en het verzorgen van de honden was het vastpakken van de hark al voldoende om een lichamelijke afkeer in me op te wekken. Weer verstijfde het middenrif en kreeg de buik iets van een bowlingbal.
Het rare is dat het in orde maken van de administratie -notabene Yoland’s werk- zowel gisteren als vandaag geen enkel probleem is geweest. Waarom dat wel en buiten bezig zijn niet??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten