vrijdag 8 juni 2012

I Salari

 Ondanks de herrie van de regen en het onweer op mijn stoel in slaap gevallen. Een harde, rechte stoel zonder leuningen, een stoel voor iemand die altijd moeten werken, voor iemand die gaat zitten om te eten, maar zich niet de rust gunt om daarvan te genieten. Geen stoel om in onderuit te zakken, een stoel die je aanspoort om weer aan de slag te gaan. Een Spartaanse stoel, de stoel die me laat schrijven maar die me nu voor een paar uur de ruimte heeft gegeven om niks te doen, bij te komen in een diepe roerloze slaap. Een Spartaanse stoel met mededogen maar bar ongemakkelijk. Sinds ruim een uur wakker, loop door het huis, maak me koffie maar mijn lijf voelt nog steeds aan alsof het op een, de stoel zit. Stijf, hoekig, nors.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten