(30-11-2001) Het is een prachtig gezicht om ‘s ochtend als we de deur opendoen alle vijf onze katten op de deurmat of vensterbank te zien zitten in afwachting van hun voerbak. Natuurlijk vinden ze zowel ‘s ochtends als ‘s avonds dat ze de bak eerder verdienen dan wij hem neerzetten. Maar desalniettemin wachten ze rustig af tot een van ons de bakken eindelijk op het bordes zet. Uitgehongerd storten ze zich met z'n vijven op twee voerbakken en na wat duwen en op en neer lopen tussen beide bakken (soms zit niet hetzelfde in beide bakken en katten zijn duidelijk kieskeuriger dan honden wat het voer betreft) heeft ieder zijn plekje gevonden en worden de brokken verorberd.
Het liefst willen ze aansluitend naar binnen om een groot deel van de dag slapend in hun mand of in het geval van Caillou op z'n stoel door te brengen. Caillou houdt dat het langste vol. Bijou is wispelturiger. Die wil de ene keer best de hele dag slapen en de andere keer wil ze vrij snel weer naar buiten. Eenmaal buiten loopt ze met vaste tred het bordes af over de bielzen langs het grindpad, passeert over het grasveld de hondenren en vervolgt haar weg over het pad naar de huisjes, onderweg soms links, soms rechts het grasveld op opzoek naar een vers muizenhapje.
De jonkies, nu een maand of 10 zijn minder slaperig en hebben diverse keren van onze afwezigheid tijdens het hondenrondje gebruik gemaakt om verboden terreinen te ontdekken. Met Beer voorop als grootste ondeugd, gedreven door zijn immer hongerige maag. De afvalemmer, het melkpannetje of de hondenkoekjes niets was heilig. Mooi niet meer binnen dus als wij er niet zijn, want zelfs Caillou -de trage goedheid zelve- wordt door de kleintjes aangezet tot kattenkwaad.
Uiteindelijk gaan ze altijd weer naar buiten, vrijwillig of niet. Eenmaal buiten blijkt het terrein verdeeld in territoria. Zoals al gezegd zijn de huisjes voor Bijou, maar dat geldt ook voor de ‘bergwei'; Caillou zwaait de scepter over de velden links en rechts van de oprijlaan; Beertje beheert de moestuin en aanpalend weiland tot aan de sloot en waarschijnlijk ook nog een stuk van de weiden bij onze buurman. Droppie vertoeft achter de studio's of gaat met moeders mee en wat Juultje betreft weten we het nog niet zo. Volgens ons heeft ze een deal met moeders gesloten. Ze is van de drie jonkies de meest solistische, zoekt minder het gezelschap van de anderen, soms op het schuwe af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten