Het begon met een "O gut ja, februari" toen het kwik ineens van +10 ruim de min indook. Alertheidsniveau van standaard geel opgeschroeft naar oranje, een paar buitenkranen afgedekt en wat extra hout gezaagd. Verder geen aandacht aan besteed, omdat de ervaring had geleerd, dat het na twee of drie dagen wel weer voorbij zou zijn. Nou, drie dagen en een eerste verstopping in de waterleiding later, begon in de Nederlandse kranten het gezoem over een mogelijke elfstedentocht en las ik toevallig in het Franse Suffertje, dat een vergelijking werd getrokken met de winter van 1956. Ook tot ver in januari niet onder het minpunt te krijgen en ineens de hele maand februari Siberische toestanden. Maar dit jaar zou het vast niet de hele maand duren.
Mijn nekharen begonnen te kriebelen en waar mogelijk toen wat verder gekeken. De temperatuur zou die nacht de -10 passeren, maar de genoemde -17 °C kon ik nauwelijks serieus nemen. Toch die avond op alle kritieke punten de kranen net iets verder dan 'druppelen' opengezet. Daarbij de kraan in de keuken over het hoofd gezien, die de volgende ochtend prompt aan de beurt was, om ontdooid te worden. De volgende dag nog een akkefietje met een toilet en toen alle kranen, douches en toiletten op doordruppelen gezet. Inmiddels was de eerste week bijna om, een minimumtemperatuur van -19 een feit en de vooruitzichten begonnen sterk naar 1956 te neigen.
In dat weekeinde een derde dekbed op het bed gelegd, mijn skibroek tevoorschijn gehaald, eindelijk de nooit gebruikte fleecevoering van mijn jas over mijn truien aangetrokken, nog meer sokken en een nieuwe extra sjaal om me nek ..... welkom in mijn 4-verdiepingen, 15 kamer-iglo waar het volgens mij alleen niet vroor in de kelder en de drie kamers, waarin ik overdag vertoefde.
Maar we waren er nog niet. Na alle aanvoerleidingen, die ik had weten te 'redden', kwam ik er per toeval achter, dat de afvoer ergens bevroren moest zijn. Al dat water van de lopende aansluitingen kwam via de douchebak in een van de studio's naar boven. Nog niet zolang want het waterballet veel mee en het toilet, dat ik gebruik, zit godzijdank op een apart systeem. Douchebak tijdelijk opgehoogd en een overloop geïmproviseerd. Diezelfde nacht wilde ik een slok water uit de altijd naast mijn bed staande waterfles nemen, bleek de inhoud hermetisch afgesloten door een 1,5 cm dikke ijslaag ..... Ik was het een beetje zat en tussendoor maar hopen, dat de CV, die al twee jaar uitstaat, genoeg zou hebben aan het rondpompen van de waterinhoud .......
... dat was winter 2012. Ik zal 'm koesteren. Straks goed voor menig sterk verhaal in de dagrecreatiezaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten