Vroeger mocht je op de kleuterschool fröbelen, werd je op de Lagere school onderwezen, heette het kennis vergaren op de Middelbare school 'leren' en werd je daarna een beroep bijgebracht of, als je tot de 'gelukkigen' behoorde, ging je studeren aan de Universiteit. Tegenwoordig studeer je al op het VMBO, dat zegt een hoop over de kwaliteit van het hedendaagse Nederlandse onderwijs, en die worm is er na '68 ingeslopen.
Ik herinner me al uit in de laagste klassen van het Eijkhagen, het moet zelfs de brugklas zijn geweest, lessen met het thema 'leren studeren (!)'. Tijdens dat uur, dat ook toen slechts 50 minuten bedroeg, probeerde Dhr. Ringers de klas, 1a en mn mij duidelijk of wijs te maken, dat je niet 30 minuten aan één stuk met hetzelfde bezig moest zijn, maar die taak moest verdelen over 3x10 minuten. Ook moest je lezen, spreken en gebaren maken op hetzelfde moment om via zoveel mogelijk kanalen de stof tot je te nemen. Theoretisch zal d'r vast een kern van waarheid in zitten, maar in onze situatie sloeg het nergens op, vond ik, en dat straalde ik blijkbaar uit.
Dhr. Ringers had d'r op de een of andere manier een handje aan om mij als voorbeeld te gebruiken. Helaas wist zijn methode bij mij geen wortel te schieten en deed ik weinig moeite om dat te verbergen. Het hele jaar heeft de vraag op mijn lippen gebrand waarom wel 3x10 minuten en niet 30x1 minuut, maar die aandrang heb ik wijselijk kunnen onderdrukken.
Aan het eind van het brugklasjaar kreeg iedereen een advies voor het vervolgtraject. Atheneum, Havo, Mavo of nog erger. Ik kan me tot op de dag van vandaag het gezicht van dhr. Ringers herinneren toen hij mij, in het bijzijn van mijn ouders het advies overhandigde. Sindsdien weet ik hoe het uitziet als iemand zich ergens toe verplicht voelt, maar alles in die persoon zich daar tegen verzet. Ik hoorde de tanden nog knarsen, toen ik tevreden de gang op stapte met het toegangsbewijs tot het Atheneum.
(Restant reünie-blog)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten