Honden iets leren is, afhankelijk van de hond en baasje, niet al te moeilijk. Kost mn tijd cq geduld. Honden iets afleren is een ander verhaal en vnl afhankelijk van het baasje. Strik zijn èn pijnlijk consquent het gewenste stramien opleggen. Ben je in je eentje, bepaal je dat zelf en is iedere steek die je laat vallen, eigen schuld dikke bult.
Ben je met meerdere, bijv twee, dan is het zaak, dat de discipline van de betrokkenen voor het handhaven van de correcties gelijk is. Niet dat de een consequent de opgelegde restricties uitvoert en de ander ze met enige regelmaat vergeet. Honden zijn niet gek en hebben snel door bij wie ze moeten luisteren en bij wie dat niet zo nauw komt. Zo ook Ukkie.
Waar de andere vier netjes met vier poten op de grond blijven, heeft Ukkie de neiging om op tafels of aanrecht te willen kruipen. Dat lukt niet maar op z'n achterpoten steekt hij een aardig eind boven tafel of aanrecht uit en slaat z'n slag als er iets eetbaars ligt. Zo is wkn geleden de pas gemaakt kaas van een kilo verdwenen.
Sindsdien gelden voor de keuken strikte regels en is de keuken geblokkeerd als geen van ons er vertoeft. Mariana zit het meest in de keuken en heeft dus een aardig aandeel in het wegsturen van Ukkie als hij denk, dat hij best wel de keuken in kan. Helaas gebeurd dat niet consequent net als het afsluiten van de keuken als ze weggaat. Zo verdween gisteren bijna een halve pain d'epice. Je staat stom te kijken als je je een plak wilt afsnijden en de koek is nergens te bekennen.
Helaas geen heterdaadje. Dat haalt de angel uit het straffen. Langzaam maar iets anders bedenken. Geen zin om alles in de keuken achter slot en grendel te moeten bergen.
