Zondag. Rustdag. Alsof de week zo druk is geweest. Langzaam komt er eindelijk wat meer beweging in mijn bestaan. Wordt ook weer duidelijk, dat met de voeten niet alles opgelost is. Nu die wat naar de achtergrond verhuizen laat het hoofd weer van zich 'horen' naast de aldoor beroerde conditie. Het willen is aanwezig maar wordt beperkt door het kunnen. De tuin roept en ik vrg me af of dat überhaupt gaat lukken. Zie er eerlijk gezegd een beetje tegen op. Daar is maar één manier om daar achter te komen en dat is er in aan de slag gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten