Ouverture

 Lopend rond het meer jezelf betrappen op het neurieën van een verder niet ter zake doende melodie kan nauwelijks verkeerd zijn, toch? De streep onder de afgelopen weken mag nu wel getrokken worden. De blik 180º gedraaid en we laten weer wat vaart komen in de volkeren.

 Rust, relativering en een gezonde gelatenheid en plots lijkt het alsof de zon schijnt, ondanks het nog steeds treurig natte weer. Dit winters gedruil mag dan maar eens in de honderd jaar voorkomen, als je de fantasie van het KMNI wilt geloven, maar dat doet niks af aan het beroerde gehalte van de timing. Maar ook het weer laten we bij deze achter ons.

 Verloren tijd is niet in te halen, dus geen maffe plannen vol dingen die ineens moeten, omdat ze eigenlijk al gedaan hadden kunnen zijn, maar gewoon verder maar dan ietsje minder chagerijnig. Of vrolijker en misschien zelfs vrolijk. Ik zal mezelf op de hoogte houden.