Tijd om mezelf uit te laten, voordat het touwtje van de boog weer overspannen raakt. Enkel bedenken op welke andere en dan mn ontspannende wijze ik de tijd ga stukslaan. Het gedruil maakt dat ik me in de keuzemogelijkheden niet zal verliezen. Volgens mij blijft er weinig anders over dan iets met rijden, pauzeren en terugrijden. Voor de invulling van het pauzeprogramma heb ik dan de vooraf nog af te leggen kilometers.
Maar ergens zegt me iets, dat dit het toch niet is en de waarschijnlijkheid dat het het gaat worden dus niet al te groot zal zijn.Wat dan?
Eerst maar eens met de manke kat naar de dierenarts. Niet dat dat zoveel zal uithalen, maar je doet als mens toch al het mensemogelijke, al is het dan voor een kat. Dat ik mijn onlangs ongetwijfeld overleden kat, nooit heb teruggevonden zit me dwars genoeg. Hé hallo, daar is de dood weer. Dat is pas pas de vierde keer of zo vanochtend. Doodgaan, .... het idee zal wel nooit wennen, niet in de vorm van een confrontatie en al helemaal niet als ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten