Daar gaat ie weer; de volgende week. De paden op, de lanen in. Nog steeds verregende lanen. Herfstig bruin, klef en inmiddels kouder waar je langzaam voorjaarsgeel gaat verwachten. Vandaag geen filosofische gedrochtsels maar verder met de weinig flitsende werkelijkheid ...... een pleonasme, helaas. Muziekje op de achtergrond, een beetje koken naast de afwas, opruimen en voor de rest verder met het slopende hopen en (af)wachten.
Ik had gisteren in Zeeuw-Vlaanderen kunnen gaan wonen ...... in twee huizen. Voel me zelf al schizo genoeg als ik het bij één plek hou. Maar, by the way ... wie wil er dood gevonden worden in Zeeuws-Vlaanderen? Ik nieteens in Nederland, laat staan in die uithoek. Schijnbaar nemen mensen aan, dat je terug naar Nederland wil, als je onroerendgoed te koop aanbiedt in Frankrijk. Wie weet, denk ik op een heel zwak moment nog eens terug aan deze mogelijkheid met enige roering in de hartstreek.
Vooruit reiken ipv terugkijken. Hoe zou het zaterdag zijn? Zonnig? Vrolijk? De wereld aan mijn voeten? Initiatiefrijk mogelijkheden sorterend? Dromen. Zonder dromen geen doorkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten