vrijdag 28 februari 2014

Uitsmijter

 Nou mooi dat het geen schrikkeljaar is, kan morgen van maand worden gewisseld. Geeft tenminste de illusie van beweging in voorwaartse richting. We gaan deze maand op dezelfde stemmige wijze eindigen, als we 'm begonnen zijn. Als altijd hebben we betere tijden gekend, al zijn we die inmiddels aardig aan het kwijtraken in de geheugenpartijen.

 De aanhoudende herfst is een mooie symboliek voor het moment, maar dan met hetzelfde triesttreurige gemiezer over meerdere jaren uitgestreken ipv die ene winter, die er op dit moment bij in is geschoten. Voor alles moet ruimte zijn. Je hebt het me meermaals hier horen verkondigen. Al is het maar om saaie continuïteit te voorkomen. Ik ben ook geen voorstander van het door mindere periodes heenslikken. Laat maar komen, geef/neem de ruimte en onderga. Maaar.....

 .... maar als je het leven kortom op biologische verantwoorde wijze weer in een soort baan hebt weten te krijgen, de emoties naar rustigere vaarwateren hebt weten te laveren en de menselijk maat hebt ge(her)ïntroduceerd in de dagelijkse bezigheden, waarom, ja de compleet verkeerde vraag, maar toch .... Waarom werken de omstandigheden dan op z'n zachtst gezegd niet mee??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten