De momenten zijn de herinneringen voorbij. De zoveelste trofee voor 2012. Het is scoren aan de lopende baan. Heet dit nou binnenlopen? Een jaar voorzien, een jaar geduurd. Niks gepland en toch gekomen. Mijn hoogste persoonlijke Sinterkerstklaasman.
Nu is het aan 2013 om de aanstormende beloften de gewenste ruimte te geven. Ogenschijnlijk heb ik het getal tegen. Hoewel opgeteld is het vijftien en dat kun je door 3 delen en 5 is heel iets anders dan 13, maar vraag me niet wat. Niet zo raar kijken, ook deze tak van sport bewonder ik bij tijd en wijle (hoofdschuddend) van iets dichterbij. Het blijft wonderlijk wat mensen bij elkaar gefrunnikt krijgen, als ze maar consequent blijven vasthouden aan wat ze willen zien. Pik een paar aansprekende voorbeelden uit, hul de rest in een mist van woorden en de volgende geloofsafwijking is geboren. Volgens mij werkt het met alles: mieren, muggen, vlooien, tranen, kleine tenen en de trek van bultrugwalvissen.
Het enige terrein waar ik voor een deel in mee ga is de astrologie. Deels uit verbazing over de frappante parallellen tussen wat ik bij mezelf zie en volgens de planeten te verwachten zou zijn en deels waarschijnlijk omdat ik me teveel heb laten meeslepen. Het komende jaar ligt hier al op tafel, uitgeprint op bijna glazend papier in warme kleuren en rijkelijk voorzien van betekenisvolle decoraties. En de voorspellingen zijn niet verkeerd, dat maakt het geloof een stuk eenvoudiger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten