Tja, weer een dag. Weer gevroren. Mistig. Waar Prada gisteren na de ochtendronde als eerst op de binnenplaats stond te wachten, is ze vandaag weer oost-Indisch doof. Binnen loopt me een pluizenbolletje voor de voeten. Het kleintje is als de dood om alleen gelaten te worden. Loopt me constant voor de voeten. Piept en kreunt nog steeds. Actief ding. Wordt door de dames redelijk geaccepteerd. Maar wat moet ik ermee. Andermans verantwoordelijkheid afgeschoven op ons bordje. De hele ochtend loop ik al te zoeken waar hij/zij vannacht gepiest heeft. Ik kan niks vinden. Kan dat niet geloven.
Wat gaat deze dag brengen cq wij ervan maken? Verder met de binnenplaats winterklaar maken, lijkt me zo. Gisteren een stap in de goede richting gezet. Vandaag doorbijten. Wel graag met een iets aantrekkelijkere buitentemperatuur en als het kan wat zon.
Nog zes dagen en dan mogen we weer de straat op. Het ontbreken van boodschappen doen, heeft als positief gevolg, dat de kleine diepvries in de keuken, die ik al meer dan een jaar, maak er twee van, probeer leeg te krijgen, inmiddels bijna ontruimt is. D'r ligt nog voor meerdere kilo spek in en wat oude, verse schapenkaas. Het zijn niet de culinairste gerechten, die het oplevert. In elk geval ziet het niet uit. De smaak, daar valt altijd wel het nodige aan te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten