Gisteravond, bijna donker, de laatste tulpenbol in de grond gestopt. 300 stuks. Een ongewild mooi rond getal. Blijkbaar kan ik ook niet meer rekenen. (22x12)+(4x14) is toch echt 264+56 en niet 244+56. 320, dus. Maar vooral toch in de grond. Goed vier uur mee bezig geweest, incl. een extra selectieronde, niet in de laatste plaats om weer wat op te warmen.
Ooit opgezocht waarom je tulpen na geheel verwelken (juni-juli) uitgraaft om ze in oktober weer in de grond te stoppen. Vrg het me niet, ik ben het vergeten. Maar behalve dat, vermeerderen die dingen zich. Kleine bolletjes worden grotere en soms gewoon grote bollen. Mariana bewaart dat allemaal en zou het het liefst allemaal weer ingraven. Als je daar een gewoonte van maakt zou inmiddels minstens 1,5 perceel nodig zijn ipv dat ene, waartoe ik het graag beperkt wil houden. En over tien jaar de hele tuin, vrees ik. Gladiolen idem trouwens. Die hadden dit jaar bijna allemaal twee nwe bollen ipv die ene die in het voorjaar in de grond was gestopt.
Vrg is wat te doen met die potentiële grote(re) bollen in spé. Tig honderden liggen er nog als je alle kleintje meetelt. Weggooien? Klinkt zo fout. Volgend jaar een handeltje beginnen? Aslof me mijn invulling van de tuin niet al kopzorgen genoeg oplevert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten