Zieke honden, een paar gewonde vechtersbazen, slecht weer, aanrecht vol afwas, feestdag, nog niet echt wakker en koffie. Laat ik met de koffie begingen. Blij dat ik geen koning ben, dat is heerlijk wakker worden. Zo heeft Willempie toch nog een zekere zin voor mij.
Het was al licht, toen ik vandaag voor het eerst mijn ogen opende. Vreemd is dat, als je iets ziet ipv die bekende hand voor je ogen. Een p-p-pareltje. Een zeldzaamheid in de voorbij jaren . Een nacht zonder tussenstops. Ik heb het plafond, waar ik dan naar kijk maar nooit zie, niet echt gemist, moet ik zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten